| |
Είναι οι πόνοι μου μπουλούκια στο σκοτάδι το«πηχτό»
και τα βράδια στα μπουζούκια κάθε τόσο ξενυχτώ.
Μόνος κι έρημος τα πίνω στην απόμερη γωνιά
κάθε μου γουλιά κινίνο σαν τις πίκρες το ντουνιά.
Μα τον πιο μεγάλο πόνο μού τον έδωσες εσύ
και βραδιάζω- ξημερώνω με τσιγάρο και κρασί.
Προσπαθώ να σε ξεγράψω δω στο χείλος του κενού
τη μορφή σου να τη θάψω μες στην άβυσσο του νου.
Μα θα ζεις και θα πλανιέσαι μέσα μου σαν μια σκιά
και ποτέ δεν θα ξεχνιέσαι των ονείρων μου Θεά.
Οι πενιές για πόνους λένε που μου αγγίζουν την ψυχή
και φαντάζουν σα να κλαίνε με τα δάκρυα βροχή.
Το γραφτό της μοίρας βρίζω που για αυτό μεθοκοπώ
διαγραφή πατώ στο γκρίζο με ζεϊμπέκικο σκοπό.
Μα τον πιο μεγάλο πόνο μου τον έδωσες εσύ
και βραδιάζω- ξημερώνω με τσιγάρο και κρασί.
Προσπαθώ να σε ξεγράψω δω στο χείλος του κενού
τη μορφή σου να τη θάψω μες στην άβυσσο του νου.
Μα θα ζεις και θα πλανιέσαι μέσα μου σαν μια σκιά
και ποτέ δεν θα ξεχνιέσαι των ονείρων μου Θεά.
Πηχτό: μεταφορικά: αδιαπέραστο, πυκνό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
