| |
Κίτρινα τα φύλλα στα κλαδιά
περνά ο χρόνος πόσο γοργά'
κάποτε ήταν πρασινωπά
με μια δροσερή ανέμελη ματιά.
Το φως τα έλουζε την αυγή,
χόρευαν με του ανέμου την πνοή,
γελούσαν σαν τα κοιτούσε παιδί,
και το χαρωπό άνθιζε στην ψυχή.
Χειμώνας, άνοιξη, θέρος... στιγμές
αιώνια κυλούν οι εποχές
μας αγγίζουν με λύπες και χαρές
και ο πηλός ...με βαθιές χαρακιές.
Κίτρινα τα φύλλα στα κλαδιά
και οι σκέψεις πυκνές τη νυχτιά
παίζουν γελούν σαν μικρά παιδιά
είναι η ψυχή που δεν γερνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
