| |
| | Λευτερια....κ.βάρναλης |  | | | ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΚΑΛΟΊ ΜΟΥ ΦΊΛΟΙ, ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΘΑΡΗ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΘΑΡΟ, ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΩΤΑ ,ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ. ΟΧΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ....ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΑΝΩ...ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΕΥΚΟΛΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ ΤΣΟΝΤΑ ΕΠΑΝΩ. ΣΑΠΙΣΑΜΕ. | | |
Ηρθα σε σένα που δεσμά δεν ξέρεις, νύχτα ονειρομάνα
ψηλά στη ξάγναντη κορφή,
ρίγος κοινό να κρούει τα πεύκα, την καρδιά μου και τον μέγα
χορό άστρων σου, αδερφή.
Στα νύχια απάνω τρέμουλο τάνυσα το λιανό κορμί μου
την αγκαλιά άνοιξα σταυρό
κι` έκραξα μ` όση δύναμη μου άφησαν άφθαρτοι οι πόνοι
κι` οι πεθυμιές με το καιρό.
Κι` έτσι σε κοίταξα πολυ, που γέμισαν νερά και σπίθες
τα μάτια, όλο στα νύχια τανυστός.
Κι` ένιωσα οι ρίζες μου της ζωής μας να ξεκολάνκαι να βυθάνετου παντός.
Ως έκραξα, έτσι έγινε.Διπλά φτερούγια με σήκωσαν.
Η ίδια μου η ανάσα με ύψωσε ως εκεί,
σπαράσοντας μέρες πολλές και νύχτες το` χα μελετήσει...
Ημουν Λεύτερη Ψυχή.
Μα ως να κατέβω στον κόσμο,
δαύτον, που η φλόγα δεν τον καταλεί,,
τα πόδια αιστάνθηκα στο χώμα καρφωμένα, και στα χέρια
αλυσίδες τριπλές!!! βάρος πολύ.
Κι` έκλαψα, Πόσο? Στα βάθια λάλησε ο κόκκορας στ` αλώνια
κι` άκουσα να ανεβαίνει μια ηχή.
====Την λευτεριά δεν την ζητάν με παρακάλια, τήνε παίρνουν
με τα δικά τους χέρια, μοναχοί.===
...............................................................Η συνέχεια το δειλινό..η μόλις βγει ο Αποσπερίτης..
...........................Κώστας Βάρναλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-12-2019 @ 04:51 | Θα βάλω εδώ και ένα ερωτικούλι! γλυκό και τρυφερό...Ε! έτσι μου ήρθε....αφιερωμένο σε όλους σας.
.........Ένοιωσα γλυκό ένα άγγιγμα.............
Ήρθες χθες βράδυ αγάπη μου, μες στ` άδειο μου το σπίτι
μου σκούπισες το δάκρυ μου, μοιράστηκες την λύπη.
Ξύπνησα κι` ήμουν μοναχός, μια οπτασία εμπρός μου
και έβλεπε μόνο ο θεός, πως ήμουν μοναχός μου.
Μες στης ψυχής σκοτάδια μου, μέσα στα όνειρα μου
στ` ατέλειωτα τα βράδια μου, που` ψάχνα την χαρά μου
Ένοιωσα γλυκό ένα άγγιγμα, που το` θέλε η ψυχή μου
γλυκό ζωής ένα κράτημα, το χάδι σου ακριβή μου.
Σου μίλησα κι` ήταν καημός, μόνος θαρρώ μιλούσα
κι` αν ακουγόταν ο λυγμός, είναι γιατί πονούσα.
Δίπλα μου σε φαντάστηκα κι` είδα τρανό φεγγάρι
απ` τ όνειρό μου πιάστηκα, να δω δικό σου αχνάρι.
Γλυκό!! με Αγγέλων μουσική, ήρθε να με λυτρώσει
φαντάστηκα μια Κυριακή, ότι έχει ξημερώσει.
Μα εσύ δεν ήσουν μάτια μου, μα εσύ δεν ήσουν φως μου
μον της ψυχής κομμάτια μου, σημάδευαν το βιός μου.
9-12-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
...........4+49, π.μ | | smaragdenia
09-12-2019 @ 08:34 | Δίπλα μου σε φαντάστηκα κι` είδα τρανό φεγγάρι
απ` τ όνειρό μου πιάστηκα, να δω δικό σου αχνάρι.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ.... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
09-12-2019 @ 11:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | drosostalida777
09-12-2019 @ 12:11 | Καλημέρα! | | ταπεινος ναρκισσος
09-12-2019 @ 12:43 | Σωστοί οι λόγοι που απευθύνεις για μια καλύτερη κοινωνία ! ! ! | | Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
09-12-2019 @ 15:18 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Μπόσινας Νίκος
09-12-2019 @ 21:30 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΑΥΡΑ ΕΣΠΕΡΙΝΗ
09-12-2019 @ 22:08 | Ωραίο το δικό σου Γεωργία! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
