Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζαχίρ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζαχίρ
 Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα
 
Ζαχίρ

Σ’ ένα παγκάκι πρόσεξα την ώρα που βραδιάζει
ένα αμούστακο παιδί να γέρνει να πλαγιάζει.
Xωρίς της μάνας τα φιλιά κάτω απ’ το φεγγάρι
με μια κουβέρτα αγκαλιά και δίχως μαξιλάρι.

Το έβλεπα που ξάπλωσε και κοίταζε τ’ αστέρια
και στην καρδιά μου ένιωσα δυο δίκοπα μαχαίρια.
Το ζύγωσα – του μίλησα του άπλωσα το χέρι
κι’ ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη του είχε φέρει.

Ρώτησ’ αν είχε φαμελιά και έπιασε το κλάμα
και το παιδί κατάλαβα πως ζούσε ένα δράμα.
Μου’ πε πως είχε φαμελιά και μάνα και πατέρα
αλλά σκορπίσαν όλοι τους σαν φύλλα στον αέρα.

Ο πόλεμος τους χώρισε σαν τρέχαν να σωθούνε
δεν ξέρει αν είναι ζωντανοί κι’ αν θα ξαναβρεθούνε.
Και ο Ζαχίρ με κοίταζε με δακρυσμένα μάτια
τα πόδια μου λυγίσανε και έγινα κομμάτια.

Έβγαλα το σακάκι μου το ‘κανα μαξιλάρι
και τ’ άφησα αμίλητος δίπλα στο παλικάρι.
Και έφυγα αμίλητος και προβλημτισμένος
κι’ όλοι ρωτούσαν να τους πω γιατ’ είμαι δακρυσμένος.

Σ’ ένα παγκάκι κάθισα και τον ζαχίρ σκεφτόμουν
γιατ’ είμαι άνθρωπος κι’ εγώ πολύ βαθειά ντρεπόμουν.

Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιάννης Μαυρόγιαννος
 
smaragdenia
09-12-2019 @ 14:01
ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ............ ΔΥΣΤΥΧΩΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΝΗ!!!!!!!!!!!!

::no.:: ::no.:: ::no.::
Γιάννης Κατράκης
09-12-2019 @ 14:52
Ρώτησ’ αν είχε φαμελιά και έπιασε το κλάμα
και το παιδί κατάλαβα πως ζούσε ένα δράμα.
Μου’ πε πως είχε φαμελιά και μάνα και πατέρα
αλλά σκορπίσαν όλοι τους σαν φύλλα στον αέρα.

Άσχημο πράγμα ο πόλεμος ...ξεκληρίζει ολόκλυρες οικογένειες
Πολύ καλό Γιάννη
Καλή βδομάδα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-12-2019 @ 15:12
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
drosostalida777
09-12-2019 @ 16:39
Μπράβο!!!!!!!!!
Μπόσινας Νίκος
09-12-2019 @ 21:33
Μπράβο!!
ΑΥΡΑ ΕΣΠΕΡΙΝΗ
09-12-2019 @ 22:00
Ωραίο Γιάννη!
Μάϊκ Χίτζ
09-12-2019 @ 22:06
Όντως πολύ ωραίο !!!
Μπράβο Γιάννη !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
malkon64
10-12-2019 @ 11:12
Υπέροχο ....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
10-12-2019 @ 12:22
Αλήθειες ουράνιες περιγράφεις ! ! !
Γεδεών
10-12-2019 @ 14:18
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας αγαπητοί μου φίλοι!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο