| |
Απο αδιαφανεια σε διαφανεια
Η πετρα δεν μενει σε ενα σημειο
Περιελισσεται αγκαλιαζεται
Σε διεισδυσης τρυφεροτητα
Ακονιζεται κι η αιχμη της
Οσο πετρα ειναι
Αλλο τοσο ευθραστη ειναι
Αμετακινητη κυλαει
Υποκειται το παν
Στην Ελξη
Κ ενω σαν να'ταν ανιερη η γης πατιεται /κλωτσιεται πετιεται
Στο κενο σε σωματα
Αυτη δεν ειναι που σπαει
Καρδιες και τζαμια
Δεν ειναι αυτη που κολλαει
Στις καρδιες το υαλόφραγμα
Η πετρα ρολαρει ειναι ροκ
Στον καθενα μα κανεις
Το να κοιταξει με ψυχη
Θελει να'ναι αυτη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
