| |
Σε 'να κήπο μακρινό
άνθισε μια νυχτιά
ένα ρόδο της φωτιάς
της αγάπης της βαθιάς.
Και 'γινε το σκότος φως
και ο ωκεανός γλυκός
για να ποτίσει τη χαρά
του έρωτα την ομορφιά.
Και 'νας ψίθυρος κρυφός
σαν τον πόθο φλογερός
ζύγωσε εκεί δειλά
και το φίλησε γλυκά.
Και άστραψε ο ουρανός
και ήρθε άνεμος ζεστός
και το πήρε μακριά
στη δική του αγκαλιά.
Σε 'να κήπο μακρινό
υπάρχει τώρα ερημιά
και μεγάλη παγωνιά
πουν η ρόδινη φωτιά;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
