| |
Οι δρόμοι μας κατέληξαν παράλληλοι
σε διαφορετική βαδίζουμε, πορεία
σε γνώρισα σε ώρα ακατάλληλη
μ' άδοξο τέλος, η δική μας, ιστορία
Συνταξιδιώτες, στη χαρά, δεν γίναμε
δυο τρένα, με αντίθετη κατεύθυνση
λαθρεπιβάτες του ονείρου μείναμε
χωρίς προορισμό, δίχως διεύθυνση
Εγώ νοτιά κι εσύ πηγαίνεις, βόρεια
δυο πλοία με αντίστροφη τη ρότα
που συναντιούνται, μόνο μεσοπέλαγα
δίχως πυξίδα, το ταξίδι, δίχως φώτα
Εγώ νησί κι εσύ μια θάλασσα πλατιά
να μ' αγκαλιάζεις, με τα γαλανά νερά σου
μα φύσηξε αέρας, δυνατά
και μ' έπνιξαν τ'΄αγριεμένα, κύματά σου
Και τώρα πια, παγιδευμένη στο βυθό σου
για πάντα ξεχασμένη στον υγρό μου τάφο
θα έρχομαι, μονάχα, στ' όνειρό σου
και με μαργαριτάρια, σ' αγαπώ, θα γράφω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
