| |
Μνεία πάθους θεουργικού
με κέρασμα κρασιού
να δουλεύει η αλχημεία
με μαγκάλια ολονυχτία
στα μοσχάτα αεράκια
μουρμουρίζοντας τραγούδια και μεράκια
Ένα μωρό της αποχής
κουκλί της εποχής
γλυκιά και στο μισόφωτο σαν υμνωδία
σκορπάει θαμπή την μυρωδία
στα κούφια μεσοκάρδια
που διψούν για τέτοια κι άλλα χάδια
Δείχνει το υπέροχο η υπερβολή
καθηλωμένοι σε περίσσεια οι χυμοί
σε κείνα όλα τα βάθη
που μέλλονται τα πάθη
τόσων και τόσων κατανύξεις
κι απο το κάρμα οι προσμίξεις
Δεν ξεπερνιέται το θεσπέσιο γεγονός
γεννιέται απο την κάψα ζωηρός
για να μην πέσει χαμηλά
παίρνει το χρώμα του οριστικά
και μεταγγίζεται ακαριαίος
πιότερο παρά ευώδης, διψαλέος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
