| |
| | Δίχως να σε αποχαιρετά |  | | |
Εκείνες τις δύσκολες στιγμές,
που το όνειρο φεύγει μακριά,
δίχως να σε αποχαιρετά,
δακρύζεις και κοιτάς χαμηλά.
Και κάθε άστρο ένα γιατί'
και κάθε ψιχάλα ένα καρφί,
που γλιστρά μες στη σιωπή'
είναι η έρημος... η επιλογή.
Δεν είναι η πηγή πια δροσερή'
και το ποτάμι μοιάζει ξερή γη.
Ο κήπος είναι ανθισμένος,
μα Συ βαθιά είσαι πικραμένος.
Και ψάχνεις μια φωνή τρυφερή,
ένα χάδι, μια νέα διαδρομή,
ένα χαμόγελο, ένα γλυκό φιλί,
μια διέξοδο απ' την αποχή.
Και σαν κάνεις να κοιμηθείς,
φοβάσαι μην και πάλι ονειρευτείς,
μην τραβήξεις μια γραμμή μακρινή
μην αναζητήσεις...το πιο κει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Theodoros Mantas-Magistros | | | |
|
smaragdenia
12-01-2020 @ 09:20 | Και ψάχνεις μια φωνή τρυφερή,
ένα χάδι, μια νέα διαδρομή,
ένα χαμόγελο, ένα γλυκό φιλί,
μια διέξοδο απ' την αποχή.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | malkon64
12-01-2020 @ 13:10 | Θαυμάσιο ...................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Σώτος.Π.
12-01-2020 @ 20:04 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
