| |
Απόγευμα ψυχρό βροχερό
και το παράθυρο θαμπό'
και τα δάκρυα της βροχής
αγγίζουν το βλέμμα της ψυχής
και νιώθει το γκρίζο της στιγμής,
των σύννεφων τον καημό,
που τον αφήνουν να κυλά στη γης'
είναι ο πόνος τους...βαθιάς πληγής.
Και ο ήχος τους τρυφερός
στη σιωπή σου φίλος καλός
που τον γνωρίζει από παλιά,
έχουν τα ίδια βήματα συχνά.
Με χάδι καθαρίζεις το γυαλί
για να κοιτάξεις προς τα εκεί
που χάνεται σβήνει η βροχή
μαζί της και η πικρή στιγμή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
