| |
Η σκάλα για να φτάσει η ψυχή στον ουρανό
Μια σκάλα με πανδαισία χρωμάτων
κι απορώ!
Το γαλάζιο της θάλασσας που αφήνεις πίσω
Το κόκκινο της επίγειας αγάπης προς τον δρόμο της ουράνιας
κι ας κρύβεται πίσω από ένα γαλάζιο ουρανό
Το κίτρινο της μαδημένης μαργαρίτας του «αν μ’ αγαπάς»
Το πράσινο της φύσης των χρωμάτων
Το λευκό του νυφικού κάτω απ’ το φώς του φεγγαριού
Το ροζ της γέννησης ενός κοριτσιού
Το μπλε της γέννησης ενός αγοριού.
Το μαύρο…
Έχει το ουράνιο τόξο μαύρο;
Μα είναι το μαύρο για το χαμό του αγαπημένου
και τι μ’ αυτό
Εγώ θέλω να φοράς το άσπρο
Το χρώμα του νυφικού που έφεξε κάποτε κάτω απ’ το φως του φεγγαριού
Που μας χάρισε το γαλάζιο μια μέρα στη θάλασσα
Που μας χάρισε το κόκκινο όταν σου έδινα την αγάπη μου
Που μας χάρισε το πράσινο μια μέρα στη φύση
Που μας χάρισε το κίτρινο της μαδημένης μαργαρίτας όταν αμφέβαλες αν σ’ αγαπώ
Που μας χάρισε το ροζ και το μπλε στη γέννηση των παιδιών μας
Αυτό θέλω να φοράς κι ας τους άλλους να λένε…
Β.Σ.Π.Σ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
