Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ξεθωριασμένη φωτογραφία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130337 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξεθωριασμένη φωτογραφία
 Οι φωτογραφίες και οι παρενέργειες τους!
 
[I][B]Ξεθωριασμένη φωτογραφία[/B]

Στου γραφείου μου το χάος
ξεθωριασμένης φωτογραφίας γωνίτσα ξεπροβάλλει
φωτογραφία που βγήκαμε μαζί
σε μιαν ιστορία αληθινή.

Κοιτώ απ' το παράθυρο κι αναπολώ,
εμπειρίες έντονες, παλιές, γλυκές.
Σκεπάζω την φωτογραφία μ' έναν φάκελο
τάχα τυχαία, τάχα κατά λάθος.

Η μορφή σου όμως ξαναβγαίνει
χωρίς να μπορώ ν' αντιδράσω
μες απ΄του μυαλού μου τα άδυτα
τον λαβύρινθο της ψυχής μου
χαραγμένη βαθιά μες στην καρδιά μου.

Είχαμε πει πως η αγάπη μας
είναι κάτι ξεχωριστό
πως δεν θα ξεχαστούμε
κι όμως γίναμε κι εμείς
μια ανάμνηση σε μιά φωτογραφία.

Θυμάμαι με πόσο πάθος με κοίταγες
μια φωτιά που έλεγες ότι δεν θα σβήσει.
Θυμάμαι με πόση στοργή μ' αγκάλιαζες
μια πηγή, κι έλεγες ποτέ δεν θα στερέψει.
Θυμάμαι με πόση γλύκα με φιλούσες
μελισσούλα κι έλεγες, απ' την κυψέλη μου μακριά δεν θα πετούσες.

Ξεκίνησα το γραφείο μου να συμμαζεύω
έπεσε η φωτογραφία στο πάτωμα
σαν την αγάπη μας μέσα στον χρόνο.

Τα γράμματα σου δεμένα πίσω από τον τοίχο
να τα βγάλω; δεν ξέρω!

Την φωτογραφία σηκώνω με ιδιαίτερη στοργή
απαλά διώχνω από πάνω της την σκόνη
του καιρού αδιάψευστο στοιχείο
κοιτάζω ξανά το τριαντάφυλλο που σου είχα χαρίσει
μαζί με την καρδιά μου.

Σε κρύα θάλασσα μιά νύχτα το είχες πετάξει
κι εγώ δίχως μήτε το σακάκι του κουστουμιού μου να βγάλω
μπήκα μέσα και το έβγαλα.

Θυμάμαι με πόση απορία με κοίταγες
μιά φωτιά που μες την νύχτα μας ζέσταινε.
Θυμάμαι με πόση δύναμη μ' αγκάλιασες
σαν να μην ήθελες να μ' αφήσεις ποτέ σου.
Θυμάμαι με πόση αγάπη με φίλησες
μια αγάπη που αιώνια θα ζούσε.

Ανοίγω το συρτάρι
βάζω μέσα την φωτογραφία
τις αναμνήσεις κι αυτές μαζί θε να κλειδώσω.
Να 'σαι καλά, όπου και να 'σαι
για την όμορφη στιγμή που μου χάρισες
για άλλη μιά φορά
και για όλες τις αναμνήσεις τις παλαιότερες.
Κι εκεί στα κρύα του βορρά
να 'ναι ζεστή η καρδιά σου
όπως και τότε
ν' αγαπάς όπως αγάπησες εμένα![/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Χρονοντούλαπο
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
16-01-2020 @ 19:11
Μια ομορφιά συγκινητική!! ρομαντισμός! που μας ακουμπά όλους, θύμησες γλυκές σαν πετιμέζι όμορφος που ειν ο έρωτας, έξοχο!! χίλια μπράβο. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Euler2
16-01-2020 @ 19:13
::love.::
Αγιοβλασιτης
16-01-2020 @ 21:29
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
zari.kardias
17-01-2020 @ 00:39
Είχαμε πει πως η αγάπη μας
είναι κάτι ξεχωριστό
πως δεν θα ξεχαστούμε
κι όμως γίναμε κι εμείς
μια ανάμνηση σε μιά φωτογραφία...
Ναι έτσι είναι...αγγίζει!!! ::yes.:: ::up.::
Υπέροχα γραμμένο!!! ::love.::
(...να 'ναι ζεστή η καρδιά σου...)
smaragdenia
17-01-2020 @ 00:57
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟ!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο