| |
Είμαι παιδί αγέλαστο με παγωμένη την καρδιά μου
και τείχος απροσπέλαστο ορθώνεται η μοναξιά μου.
Πού τράβηξαν οι φίλοι μου, πού χάθηκαν οι κολλητοί μου
που γίνονταν οι «στύλοι» μου σε κάθε δύσκολη στιγμή μου;
Στου χρόνου τη μεγάλη μπόρα θά’ ναι στάχτη και καπνός
κι εγώ χαμένος μες στη χώρα πουθενά δεν βλέπω φως.
Ψάχνω τους φίλους μου να βρω να πάμε για κάνα ποτό
σε κάποιο μπαρ στην παραλία,
με δάκρυα να θυμηθώ εκείνο τον παλιό καιρό,
τα περασμένα μεγαλεία.
Ψάχνω τους φίλους μου να βρω μαζί τους για να παραβγώ,
κόντρες κοντά στα Λιμανάκια,
με κίνδυνο κάθε λεπτό να σκορπιστούμε στο γκρεμό
με λαμαρίνες και τασάκια.
Στου κόσμου το τρελάδικο αδύνατο να ζήσω μόνος
με το κακό και τ’ άδικο να παγιώνονται σαν νόμος.
Πού βρίσκονται οι φίλοι μου της νιότης σύντροφοι καλοί μου
πού’ ταν φεγγάρια κι ήλιοι μου, μικρές οάσεις στη ζωή μου;
Στου χρόνου τη μεγάλη μπόρα θα’ ναι στάχτη και καπνός
κι εγώ χαμένος μες στη χώρα πουθενά δεν βλέπω φως.
Ψάχνω τους φίλους μου να βρω να πάμε για κάνα ποτό
σε κάποιο μπαρ στην παραλία,
με δάκρυα να θυμηθώ εκείνο τον παλιό καιρό,
τα περασμένα μεγαλεία.
Ψάχνω τους φίλους μου να βρω μαζί τους για να παραβγώ,
κόντρες κοντά στα Λιμανάκια,
με κίνδυνο κάθε λεπτό να σκορπιστούμε στο γκρεμό
με λαμαρίνες και τασάκια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
