| |
Εκεί ψηλά στον γλαυκό ουρανό πετούν χαρούμενα πουλιά ανάμεσα στα σύννεφα που είναι λευκά και μας κοιτούν με μια χαρά και με μια λύπη στην καρδιά μιας και μπορούν να δουν ότι είμαστε της άνοιξης παιδιά και του χειμώνα η ματιά σαν πιάνουμε τους αριθμούς και φτιάχνουμε απατηλούς εφήμερους Θεούς και χάνουμε την ευωδιά που σκορπίζει της άνοιξης μας η καρδιά σαν έρχεται και μας μιλά στα όνειρα και στις ευχές που αφήνουμε κάθε βραδιά σαν κοιτούμε τ' άστρα τα λαμπρά και γινόμαστε μικρά παιδιά' και έπειτα μες στην ερημιά μες στη σιωπή κλαίμε γοερά σαν μας τυλίξει της απληστίας η φωτιά και μας καρφώσει στο μυαλό κάθε φανταχτερό φτωχό ''θέλω το άλλο και αυτό και ότι είναι μαλαματένιο και λαμπερό''...και μένει ο κόσμος ορφανός από τα δάση, το νερό και το φως που μας δίδαξε ότι η αρμονία είναι της ευτυχίας ο αιώνιoς μουσικός ρυθμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
