| |
Ψυχή διψασμένη για όνειρα
την αγάπη την γνώρισες πρόωρα
το γεφύρι της Άρτας σε πόνεσε
την γιατρειά σου ποτέ δεν συγχώρεσε
των τύψεων η πρώτη εμφάνιση
σε οδήγησε στων πάντων την άρνηση
την καρδιά σου την ένιωσες λεύτερη
η αγάπη σε ρόλο ήρθε δεύτερη
ό, τι σου 'λειψε τώρα ζητούσες
την ζωή που δεν έζησες ζούσες
η σκέψη δεν κράταγε τσίλιες
οι κερκόπορτες γίνηκαν χίλιες
τότε γύρεψες να βρεις ασφάλεια
σε μια γνώση μεστή και νηφάλια
στην αγκάλη του αγγέλου σου ημέρεψες
ευτυχία και συ λίγη έκλεψες
μα τα χρόνια περνούν και βαλτώνεις
στα δεσμά της γλυκιάς σου αγχόνης
που σε πνίγει στενά θέτοντας όρια
ζεις της έκφρασης την ανημπόρια
τα δάκρυα του πόνου σου στέρεψαν
ξεκάθαρο μήνυμα έγνεψαν
η ψυχή σου ξεδίψασε λίγο
φτάνει η ώρα που θα πει το "θα φύγω'
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
