| |
Μια απόσταση τυραννική,
στο όνειρο και στη ζωή,
σκληρή, ατσάλινη πικρή,
με πνίγει δίχως ενοχή.
Αρνείται να αλλάξει γραμμή,
ακόμη και αν βρέχει πολύ
στην μοναξιά που κατοικεί
δεν θέλει χάδι μήτε φιλί.
Θυμώνω και παίρνω το χαρτί
και γράφω στην άνοιξη να ΄ρθει
να τη μυρίσει να τη χαρεί
φόρεμα να βάλει να στολιστεί.
Στου χρόνου ελπίζω τη ροή
που έρωτα ζητά για να ζει
και τιθασεύει κάθε λύπη και φυγή
η άρνηση δεν είναι... επιλογή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
