stixoi.info: Στις Μόριες της πληγής

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στις Μόριες της πληγής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130447 Τραγούδια, 269375 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στις Μόριες της πληγής

Καλημέρα φίλοι μου, δεν φυλακίζουμε τον άνθρωπο επί της γης, δεν του φορούμε αλυσίδα της πληγής, να είστε καλά όλοι.

Ήρθανε χθες κάτι πουλιά
που η θάλασσα ξεβγάζει
κι` έχουνε σίδερο φωτιά
σύρμα να τ` αγκαλιάζει.

Και έπιασε θεέ μου μια βροχή
στάζει η λαμαρίνα
μήτε υπάρχει προσευχή
για τα μικρά τα κρίνα.

Ανταριασμένα κύματα
γίναν τα δυό τους μάτια
μικρά πουλιά και κρίματα.
Στου Αιγαίου τα κατάρτια.

Σκόνη και λάσπη για ζωή
κι` ένα σταυρό καρφιά
κει που μοιράζουνε τη γη
οι βάρβαροι!! με τη φωτιά!!

Ήρθανε χθες κάτι πουλιά
ντράπηκα σαν τα είδα
δίχως της μάνας αγκαλιά!
δίχως στα μάτια ελπίδα.

Ήταν μικρά, πολύ μικρά
παιδιά κι` αυτά σαν τ` άλλα
που λίγησαν και τη καρδιά
κι` έχει ψυχής διχάλα.

Δυο μάτια δίχως φως
κάπου εκεί τα είδα
που δεν τα θέλει ούτε ο θεός.
Μες στο λαιμό ακίδα.

Λυσσομανούσε η θάλασσα
και λέγαν όλοι.Ζήσαν!
Θάλασσα, πικροθάλασσα.
Τούτα εδώ? Αμαρτήσαν!!!

Εκεί στο σύρμα σύριζα
τα βλέπω χίλιες μέρες
κι` ούτε ανθάκι μύρισα
μον, ακούγονται σφαίρες.

Κι` είπα δεν αμαρτήσαν
τούτα είναι παιδιά
το σταυρό που κράτησαν
το δώσαν τα θεριά.

Κι` ήθελα τόσο να κλάψω
για του πολέμου τα παιδιά
σ` ένα χαρτί να γράψω
ποιος σκότωσε τη λευτεριά!!!!!

Έτσι είπα και λυπήθηκα
και χθες, χθες αργά
μέσα σε σκιές τυλίχτηκα
ΦΡΑΧΤΗΣ!! να με λυγά.

Τα πουλιά που είδα χθες
και συ και συ τα είδες
που ήταν γεμάτα με πληγές
απ` τις μικρές πατρίδες.

Είναι του τότε, είναι του τώρα
όλα τα τρελά πουλιά της γης!!
που δεν προσμένουν δώρα!
Στις Μόριες της πληγής!!

Αδαμοπούλου Γεωργία
12-2-2020


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΑΜΑΡΥΛΙΣ 12-02-2020 @ 08:38	Κ'απου το έχω γράψει πάλι και μπερδεύτηκα, μα δεν πειράζει, θαρρώ πως είναι ότι πρέπει για τις φυλακές που ετοιμάζονται να φτιάξουν στα νησιά, να ντρεπόμαστε που είμαστε άνθρωποι, να ντρεπόμαστε που λεγόμαστε Έλληνες , σε μια Ελλάδα που ήταν κάποτε η γη της Φιλοξενίας η γη της Δημοκρατίας!!!
Euler2 12-02-2020 @ 12:00	::sad.:: ::love.:: ::love.::
Μπόσινας Νίκος 12-02-2020 @ 14:05	::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγιοβλασιτης 12-02-2020 @ 16:25	..πανέμορφο το ποίημα σου Γεωργία... Όμως το μεταναστευτικό είναι μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα... κάτι πρέπει να γίνει.. Όπως βλέπεις κανένας δεν θέλει να βοηθήσει. Ούτε οι ξένοι ουτε οι ντόπιοι.. Μόνο ευχολόγια ακούγονται.. ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο