stixoi.info: Ορφέας και Ευρυδίκη

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ορφέας και Ευρυδίκη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ορφέας και Ευρυδίκη

Της μουσικής το μυστήριο και η μαγεία
με την ομορφιά της φύσης ενώθηκε θεσπέσια ευωδία,
ένα μαζί γίνανε όταν ο Ορφέας γνώρισε την Ευρυδίκη
μέσα σε δάσος ξωτικό σε καιρούς που έθαψε η λήθη.

Της μυθικής λύρας σαν ακούστηκε ο μελίρρυτος σκοπός
μέθυσε την Ευρυδίκη και άλλαξε της καρδιάς της ο ρυθμός
χορός αλλιώτικος ανάμεσα τους μέσα στο δειλινό
αγάπη που δεν την μάρανε ποτέ συναίσθημα σκοτεινό.

Σαν αποτρόπαια μοίρα σαν εφιάλτης μιαρός
ήρθε ο θάνατος και των δύο ερωτευμένων έπαψε ο χορός
θρηνεί ο Ορφέας κλαίει μαζί του ο ουρανός
πόνος που δεν θα άντεχε ούτε ένας θεός.

Μα του Έρωτα η δύναμη σκιές του Άδη δεν λογαριάζει
με μελωδία αρχαίας μούσας ο Ορφέας τον κόσμο των νεκρών ταράζει
σαγηνευμένος από τις χορδές της λύρας ο Κέρβερος ο φοβερός
παραδομένος στον Ορφέα και ο Πλούτωνας ο ξακουστός.

Συμφωνία η Ευρυδίκη πάλι τον κόσμο των ζωντανών να αντικρίσει
ο Ορφέας μέχρι να βγουν στο μακάριο φως να την κοιτάξει να μην γυρίσει
μα το άρωμα της ψυχής της μούσας τύλιξε τον αρχαίο ποιητή
την κοίταξε πριν βγουν από τον Άδη με πόθο και στοργή.

Οι σκιές του Άδη ξανά την Ευρυδίκη τύλιξαν
τον Ορφέα σε πόνο απαρηγόρητο βύθισαν.
Μόνος του στα δάση και στις ακροθαλασσιές του Αιγαίου παίζει θλιμμένη μελωδία
αν έχεις καθαρή καρδιά θα τον ακούσεις και η ψυχή σου θα γεμίσει με του Έρωτα την ευωδία.

Χρήστος Βασιλόπουλος


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

-Ειρήνη- 16-02-2020 @ 08:25	Διάλεξες έναν από τους πιο όμορφους μύθους, τροβαδούρε, για να τον κάνεις ποίημα και τον απέδωσες με δυνατές εικόνες και λόγο που ρέει. " το άρωμα της ψυχής της μούσας": πόσο όμορφη έκφραση, σα να έχει κρατήσει η ψυχή τη μυρωδιά του σώματος κι αυτός το αναγνωρίζει, περικλείει όλη τη λαχτάρα του να την ξαναδεί, τόσο που δεν αντέχει τα λίγα μέτρα που τους χωρίζουν απ' το φως του ήλιου. Πολύ όμορφη η αφήγησή σου!
wandering poet 16-02-2020 @ 14:21	Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο σου Ειρήνη! Κάνεις το ποίημα να φαντάζει πολύ ποιο όμορφο. Να είσαι καλά.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο