| |
ΝΤΥΘΗΚΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Φόρεσε το κοστούμι του
με κόκκινες τιράντες
κι ένα γιλέκο ασπρόμαυρο
με λαμπερούς ιμάντες
βούρτσισε τα παπούτσια του
κι έστρωσε το μαλλί του
στο μέτωπο του κρέμμασε
στο τέλος , τη ψυχή του
και έμοιαζε με άνθρωπο
με τούτη την αμφίεση
ξεκίνησε και έπαιζε
κιθάρα, σολ με δίεση
και με το πρόσωπο ψηλά
σαν λαμπερό αστέρι
έμοιαζε αλήθεια άνθρωπος
που έφερε τ΄αγέρι
γρατσούνισε τα τέλια του
σε μια μελωδία
κι έβαλε λόγια που μιλούν
για μια μεγάλη αξία
με τη ψυχή στο πρόσωπο
προχώρησε δυό βηματα
σταθείτε φώναξε άγρια
υπάρχουνε και θύματα
δεν είναι όλα αληθινά
σε τούτο δω το σπίτι
το πρόσωπο είναι ψεύτικο
ανήκει σ΄έναν θύτη
μα κι η ψυχή κατάμαυρη
γεμάτη με κατράμι
που έφερε χθες η βροχή
μέσα απο το ποτάμι
ξεκρέμμασε αργά αργα
την σκοτεινή ψυχή του
και χάρισε στα θύματα
την άχαρη ζωή του
έγειρε εκεί σε μια γωνιά
ξεφούσκωτο μπαλόνι
δίχως ψυχή, χωρίς ζωή
σαντο κερί που λειώνει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
