| |
Στην σιγαλιά του δειλινού
στην μέση ενός κάμπου μακρινού
μία αρχαία βελανιδιά συνάντησα
μαγεμένος τραγουδώντας προς αυτήν περπάτησα.
Κάτω από τη σκιά της είδα τα άστρα να γεννιούνται στον ουρανό
ψίθυροι ακούστηκαν μέσα από τα φύλλα και ένα άσμα μαγικό
του δάσους οι Νύμφες και οι Δρυάδες γύρω μου στήσανε χορό
μου έμαθαν ποίηση για τη φύση να γράφω και τα δέντρα να αγαπώ.
Με άρπες μου διηγήθηκαν αρχαία και ξεχασμένη ιστορία
πως τα δέντρα είναι του Θεού πολυαγαπημένη, μυστήρια δημιουργία
της βελανιδιάς μου έμαθαν την γλώσσα να μιλώ
σκιές και των Νυμφών το μίσος θα με κυνηγάει αν την Κτίση του Θεού δεν σεβαστώ.
Ταξιδιώτη ποιητή που την έμπνευση κάτω από το φεγγάρι αναζητάς
στα δάση των παλιών καιρών όταν τριγυρίζεις με όλα τα δέντρα να μιλάς
και οι κυράδες των δασών, οι Δρυάδες, οι αέρινες Ναϊάδες και οι Νύμφες οι ξανθιές
την ψυχή σου με ποίηση θα στολίσουν και με της φύσης τις παραμυθένιες αρετές.
Χρήστος Βασιλόπουλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
