| |
Κενοί αγοραίοι ,
τελώντας χρέη , μια φορά ,
έπαιξαν τις τύχες του ντουνιά ,
στα ζάρια
Ανασκελάδες ,
μετρούν παράδες με ουρά ,
κανοντας τη κάθε μου μπουκιά ,
δολάρια .
Μα ότι κι αν θέλουν ,
φράγκο δε δίνω , τώρα πια ,
σε σταυρό δεν βάζω εγώ καρφιά
κ ψυχή βαθιά .
Κι' ότι σου κλέψαν ,
δε στο ρεφαρει η ζητιανιά
στο ταξιδι ανοιξε πανια
κ ψυχή βαθιά
Μα ήρθανε κι΄ άλλοι ,
σπουδαίοι πάλι , στα χαρτιά ,
ίδια όρνεα , μ' άλλα φτερά ,
βαμμένα
Τρώγαν και πίναν ,
εκεί όπου φτύνανε παλιά
και καντήλια θέλουνε ξανά
σβησμένα. -
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
