| |
Στο όνειρο μας ήταν γραφτό μας
να αγαπηθούμε εμείς σαν τρελοί.
Και τη ζωή μας ήταν ποινή μας
να την κλείσουμε σε κοινή φυλακή.
Μονάχοι τώρα, άσχημη ώρα,
αυτό το κενό δεν έχει τέλος κι αρχή.
Κι ενώ προσπαθείς να βρεις την ψυχή σου
σε άλλα χέρια ξενυχτά το κορμί σου.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου,
ποιος ήτανε στα δύσκολα μαζί σου.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου
και ποιον πληγώνεις τώρα αναλογίσου.
Απ' τον εαυτό μου ζητώ τ' όνειρο μου
να ξαναζήσει απόψε σαν κοιμηθεί.
Κοίτα που βρήκα άλλη μια νύχτα
για να σε σκεφτώ μια καλή αφορμή.
Τα δάκρυα που κρύβεις μες το κελί σου
τα βράδια κόβουν σαν γυαλιά την αντοχή σου.
Σε άλλα μέρη τώρα είναι επιλογή σου
να ξεγελάς συνέχεια τη θέληση σου.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου,
ποιος ήτανε στα δύσκολα μαζί σου.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου
και ποιον πληγώνεις τώρα αναλογίσου.
Κι έχει χτιστεί εδώ και καιρό
μέσα μου τείχος απροσπέλαστο.
Δεν ξέρω αν νιώθω απορία ή θυμό,
ούτε κι αν έχω κάτι άλλο να σου πω.
Κι εσύ είσαι τώρα πολύ μακριά
και όλα μοιάζουν να 'ναι πάλι κανονικά.
Ο χρόνος έρχεται και μας προσπερνά
και δεν κοιτά τα παλιά, ούτε ρωτά
μόνο μπροστά προχωρά.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου,
ποιος ήτανε στα δύσκολα μαζί σου.
Όμως θυμήσου, όμως θυμήσου
και ποιον πληγώνεις τώρα αναλογίσου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
