Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Απάτητα νερά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απάτητα νερά
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Είναι κάτι ξεχασμένες αναμνήσεις
Μες στο κίτρινο βιβλίο της ζωής
Που φοβάσαι.. αλλά θες να τις ανοίξεις
Κάποιο νόημα στο σήμερα να βρεις...

Μα η σκόνη σου θολώνει τα δυο μάτια
Και το δάκρυ σου κυλά στις συλλαβές
Κάθε λέξη σου σε σπάει σε κομμάτια
Αφού δεν αλλάζει τώρα πια το χτες...

Όμως πιότερο απ' όλα σε τρομάζει
Το μισό σου το βιβλίο τ' αδειανό
Πού 'χει χρόνια μία λέξη να χαράξει
Και υπεύθυνος εσύ είσαι γι' αυτό...

Άσε πίσω τις παλιές σου τις σελίδες
Βρες το θάρρος να βαδίσεις πιο μπροστά
Κι αν τα λόγια σου σε κόβουν σαν λεπίδες
Με το αίμα να ποτίζεις το μετά...

Τα δυσεύρετα να ψάχνεις μονοπάτια
Τα απάτητα του νου σου τα νερά
Κάθε λέξη να πουλάς χίλια καράτια
Να ζηλεύουνε την κάθε σου φθορά...




2-2-2018



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
ταπεινος ναρκισσος
09-03-2020 @ 11:37
Τα απάτητα νερά των ευλογημένων προσδοκιών μας προσφέγγουμε
με χαρά ! ! !
Γιώργος Καλ-Ελ
09-03-2020 @ 14:46
Μα η σκόνη σου θολώνει τα δυο μάτια
Και το δάκρυ σου κυλά στις συλλαβές
Κάθε λέξη σου σε σπάει σε κομμάτια
Αφού δεν αλλάζει τώρα πια το χτες...
ΒΑΛΣΑΜΟ
09-03-2020 @ 16:00
::love.:: ::love.:: ::love.::
vasilis g.
09-03-2020 @ 19:58
Είναι πολύ όμορφο όλο το ποίημα...
ξεχωρίζει πάντα η δυνατή γραφή σου...
και το βάθος της σκέψης σου...!!!!!!!!!


::up.:: ::up.:: ::up.::
Μάϊκ Χίτζ
09-03-2020 @ 20:11
Εξαιρετικό, όπως πάντα !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zari.kardias
10-03-2020 @ 02:39
Είναι κάτι ξεχασμένες αναμνήσεις
Μες στο κίτρινο βιβλίο της ζωής
Που φοβάσαι.. αλλά θες να τις ανοίξεις...
Υπέροχα γραμμένο!!! ::yes.:: ::up.::
Τα δυσεύρετα να ψάχνεις μονοπάτια
Τα απάτητα του νου σου τα νερά...
::theos.::
-Ειρήνη-
10-03-2020 @ 08:21
Υπέροχο, Μαρία, ο δισταγμός πριν το επόμενο βήμα μπροστά, η αδυναμία να κοπούν οι αλυσίδες που τραβάνε προς τα πίσω... τα κομμάτια του εαυτού που χρειάζεται να αφήσει κανείς κάποιες φορές πίσω για να προχωρήσει... όλα αυτά τα έδωσες με πολύ ζωντανές μεταφορές και εικόνες!
Σκόρπιες σκέψεις
09-02-2021 @ 20:16
Ειναι υπέροχο το ποιημα σου γραμμένο με πόνο ψυχής που έχει πια κατασταλάξει και έχει γίνει μάθημα και εμπειρία ζωής. Ταυτίστηκα απόλυτα κι εγώ θέλω να αρχισω να γραφω καινουργιες σελίδες μα διστάζω και τις παλιές πρέπει πρώτα να αποδεχτώ και να αγκαλιάσω σαν να ταν γραφτο για κάτι καλύτερο να με προετοιμάσουν.Συνεχισε να γραφεις, έχεις ταλέντο!!!!!!!
Σκόρπιες σκέψεις
09-02-2021 @ 20:17
Ειναι υπέροχο το ποιημα σου γραμμένο με πόνο ψυχής που έχει πια κατασταλάξει και έχει γίνει μάθημα και εμπειρία ζωής. Ταυτίστηκα απόλυτα κι εγώ θέλω να αρχισω να γραφω καινουργιες σελίδες μα διστάζω και τις παλιές πρέπει πρώτα να αποδεχτώ και να αγκαλιάσω σαν να ταν γραφτο για κάτι καλύτερο να με προετοιμάσουν.Συνεχισε να γραφεις, έχεις ταλέντο!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο