| |
| | Το βέλος |  | | |
Απομεσήμερο Κυριακής
Στο δάσος της φυγής απροσκάλεστων σκέψεων,τριγυρίζω.
Φορές-αλήθεια είναι-πως δεν αναγνωρίζω,
Τ’αρχικά, που στα δέντρα του χαράχθηκαν.
Για πάντα εσώκλειστα σε καρδιές.
Μεγαλώνουν οι κορμοί.
Μεγαλώνουν και αυτές,
Πνίγοντας τα γράμματα εντός της,γίνονται ένα.
Υπερισχύει το βέλος,το διαγωνίως χαραγμένο.
Τραγική ειρωνία;Τραγικός φυσικός νόμος;Μήπως,κατάληξη τραγική;
Τι θέλει να μας πει η φύση η σοφή;
Είναι κάπου γραμμένο;
Μοιρολατρικά αν το δεις,πνιγμός αγάπης,βαριά λάβωμένης.
Μα υπάρχει και η άλλη η πλευρά,η φωτεινή,
Που βλέπουν μόνο τα παιδιά,χωρίς ρυτίδες στο μυαλό.
Γίναμε ένα εσύ και εγώ.
Επιπλέον, μας ένωσε το βέλος!
Ώς που να σαπίσει ο κορμός και ένα με τη γης γίνει,
Θα πορευθούμε τον δρόμο της ζωής,
Μαζί ,αγκαλιά,ένα σώμα,μέχρι το τέλος!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
11-03-2020 @ 08:41 | Μα υπάρχει και η άλλη η πλευρά,η φωτεινή,
Που βλέπουν μόνο τα παιδιά,χωρίς ρυτίδες στο μυαλό.
Ολο όμορφο !!!!
Καλημέρα ! | | malkon64
11-03-2020 @ 16:22 | Θαυμάσιο ..............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
11-03-2020 @ 16:53 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | nightwolf
11-03-2020 @ 20:34 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | zari.kardias
12-03-2020 @ 02:22 | Τ’αρχικά, που στα δέντρα του χαράχθηκαν.
Για πάντα εσώκλειστα σε καρδιές.
Μεγαλώνουν οι κορμοί.
Μεγαλώνουν και αυτές...
Ιδιαίτερα όμορφοι στίχοι!!! ::yes.::
Προσεγμένοι ...δυνατοί!!! ::up.:: | | -Ειρήνη-
12-03-2020 @ 10:37 | Τη φωτεινή πλευρά διαλέγω να δω κι εγώ, δυο καρδιές-ζωές που, όσο περνάει ο καιρός, έρχονται πιο κοντά η μια στην άλλη... φυσικά ο καθένας μπορεί να το δει όπως θέλει κι εκεί ακριβώς κρύβεται η ομορφιά του ποιήματος! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
