| |
Κων/νος Ντζ
16-03-2020 @ 10:44 | Ο ποιητής κανένα δε συγχωρεί
Ούτε τον Θεό
ούτε τον βασιλιά
και ούτε του λαού την αναπηρία
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
16-03-2020 @ 12:46 | Μμμμμμμμμ.....δεν θα συμφωνήσω σήμερα με τον φίλο μας τον ποιητή, καλησπέρα Γιούρκα, για μια φορίτσα.....δεν πειράζει. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | CHЯISTOS P
16-03-2020 @ 15:12 | Πίστευα πως οι ποιητές πρέπει να είναι μπροστάρηδες και στους αγώνες και στα συναισθήματα... αλλά βλέπω εδώ πώς ..καταριέται εκπέμπει πίκρα αντί για Ελπίδα και Αισιοδοξία.
Έχεις σημεία στίξεως (κόμματα) εκεί που δεν χρειάζονται, και κάνει το κείμενο κάπως δυσνόητο. | | nightwolf
16-03-2020 @ 16:44 | ::theos.:: ::theos.:: | | kotsani
16-03-2020 @ 19:15 | Καλέ μου Χρήστο, σου εύχομαι να γράφεις τα πιο ελπιδοφόρα και αισιόδοξα ποιήματα. Νομίζεις, ότι αυτή είναι η αποστολή του ποιητή; Τα ελπιδοφόρα και αισιόδοξα μηνύματα ο κόσμος πάει να πάρει από την εκκλησία. Έχεις κατ’ εμέ εντελώς ανάποδη αντίληψη της έννοιας «μπροστάρης». Θα ήταν μεγάλη ασέβια προς εσένα, αν θα προσπαθούσα να σου εξηγήσω τη σημαίνει Ποιητής, αφού έχεις γράψει εδώ στο stixoi πάνω από χίλια ποιήματα! Πολύ αντιφατική είναι και η τοποθέτηση της λέξεις «αγώνες» μέσα στα γραπτά σου.
Δυο περιττά κόμματα έκαναν την μετάφρασή μου δυσνόητη;! Εδώ καλέ μου φίλε ποιητή είσαι άδικος και μικρόψυχος. Γενικά με τις άτυχες παρατηρήσεις σου μου έκανες τζάμπα διαφήμιση, που εγώ δεν χρειάζομαι. Αύριο και μεθαύριο θα δημοσιεύω ένα ποίημα κι ένα κείμενο που θα ήθελα να διαβάζεις. Είναι παλιά τα έργα.
Εκεί που έχεις δίκαιο, αλλά δεν το έγραψες, είναι αυτό που με κάνει να έχω εδώ και πολύ καιρό τύψεις. Τρεις ή τέσσερις φορές (μέσα στα εννέα χρόνια) προσπαθούσα να δικαιολογήσω το αδικαιολόγητο: να μην κάνω σχόλια στους φίλους μου ποιητές, ταυτόχρονα να δέχομαι τα σχόλιά τους. Συγνώμη! Από αύριο θα μπλοκάρω τα σχόλια σας.
Φίλε μου Χρήστο, ελπίζω πως εκτίμησες την ειλικρίνειά μου.
::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
