| |
| | Στου Ζέφυρου το κύμα |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, γραμμένο το Καλοκαίρι του 2018, κοιτώντας την θάλασσα στον Τυρό Γορτυνίας, σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους, είσαστε πολύτιμη παρέα. | | |
Γλυκοχαράζει στο ασημί, το ρόδινο το χρώμα
κι` έχω στα χέρια μπρισίμια, αγάπης πιόμα.
Μια βαρκούλα κινά, το μακρύ της ταξίδι
ότι πικραίνει, ότι πονά, χρυσό δαχτυλίδι.
Να το φορέσω την αυγή, στο ρόδινο επάνω
ψυχής, μια μόνη κραυγή, μια μελωδία για πιάνο.
Γαλαζοπράσινα όνειρα, με την πλανεύτρα αγκαλιά
μια γαλήνη οσία κι` άσπρα, μελωδικά πουλιά.
Άσπρα πουλιά η ψυχή μου, στου Ζέφυρου το κύμα
να ξεπλυθεί, να αφουγκραστεί, τ` ανθρώπινο το κρίμα.
Να το πετάξει στα βαθιά, νά` χει θεέ φτερά
να` χει στα χέρια ένα κοχύλι, μια μόνη φορά.
Εξαγνισμένη, ανάλαφρη, από του κόσμου το γκρί
το βαθύ γαλάζιο χρώμα, στα χέρια, άσπρο κερί.
Άσπρο κερί, θαλασσά μου, στα χέρια να κρατώ
στ` ασήμια σου να πλέξω, της ευτυχίας ιστό.
Όσα πονούν, πληγώνουν, σε σένα να τ` αφήσω
να` χω μια θάλασσα πλατιά, ζωή γλυκιά να ζήσω.
Σαν ξημερώνει η αυγή, στην σκοτεινιά του κόσμου
δως μου πλανεύτρα δύναμη, δως μου ένα χέρι δως μου.
Να περπατώ στα κύματα, με μουσικές βιολιά
να` χω χίλια φιλήματα, τα διαβατάρικα πουλιά.
Στο διάβα μου, να τα κοιτώ, σε ουράνια αναπνοή
στην γαλαζιά μου, να μιλώ, να φύγουν οι καιροί.
Που` χουν μαζί τους δάκρυ. Ένα έγκλημα δίχως τιμωρία
σ` όλης της γης την άκρη, θεέ μου, τα θηρία.
Τ` αντίκρυσα κι` ήρθα εδώ, πλανεύτρα μου να ζήσω
κράτα μου τον αναστεναγμό και πια δεν θα μιλήσω.
Θα` χω εσέ για μουσική, σαν ξημερώνει η αυγή
το κύμα σου στ` αυτιά μου, να λέει η ζωή.
Είναι η ζωή μια θάλασσα και λιγοστοί οι φάροι
μια παρηγόρια! τα πουλιά, του γαλανού σου, σμάρι
......................Εις μνήμην των 103 ψυχών στο πολύπαθο Μάτι Αττικής.....
Αδαμοπούλου Γεωργία
24-3-2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
24-03-2020 @ 08:10 | ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ
ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΕΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΤΩΡΑ
ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΥ, Ή ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΩΝ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ.... ::hug.:: ::hug.:: | | Μπόσινας Νίκος
24-03-2020 @ 12:06 | Πολύ όμορφο Γεωργία! | | Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
24-03-2020 @ 13:10 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | vasilis g.
24-03-2020 @ 13:18 | Με σεβασμό στις ψυχές που χάθηκαν..
σου λέω ότι έγραψες υπέροχα...
η ρομαντική σου πλευρά ...
έκανε ακόμη μία εξαιρετική εμφάνιση...
στο γαλάζιο καμβά της οθόνης μας...!!!
::up.:: ::theos.:: ::smile.:: | | Κων/νος Ντζ
24-03-2020 @ 14:20 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | ΒΑΛΣΑΜΟ
24-03-2020 @ 19:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
24-03-2020 @ 20:44 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | VELOUDINO SKOTADE
24-03-2020 @ 22:42 | ::hug.:: ::love.:: | | zari.kardias
25-03-2020 @ 00:22 | Άσπρα πουλιά η ψυχή μου, στου Ζέφυρου το κύμα
να ξεπλυθεί, να αφουγκραστεί, τ` ανθρώπινο το κρίμα.
Να το πετάξει στα βαθιά, νά` χει θεέ φτερά
να` χει στα χέρια ένα κοχύλι, μια μόνη φορά...
Τόσο όμορφα γραμμένο!!! ::yes.:: ::up.::
Γράφουμε & κάνουμε υπομονή για να αντέξουμε!!! ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
