| |
Τρομερό ρίγος της λύπης
τιτάνια η δόνηση σου'
επώδυνη η γνωριμία
με τι παράλογες φλόγες σου.
Φριχτή η δυσαρμονία σου
με τη χαρά της άνοιξης'
τι μουσική να υφανθεί
με τα σκληρά σου πλήκτρα;
Το σκοτάδι σου μας κυκλώνει
σαν το άλυτο αίνιγμα σου.
Συμφιλιωμένη μαζί σου η φύση,
μα... πώς να σε αντέξει μια καρδιά;
Η θύελλα σου πικρή
και ο ήχος σου κραυγή'
ανήλιαγο το βλέμμα σου
και τ' άστρο σου...γκρεμισμένο.
Το μονοπάτι σου πατάμε
μονάχοι τρομαγμένοι
και οι αυταπάτες μας...
ακόμη μας μιλούν γλυκά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
