| |
Μάτι να κλείσω δεν μπορώ κι ο ύπνος δεν με παίρνει
μού’ χεις πλανέψει το μυαλό που δίπλα μου σε φέρνει.
Μες στο δωμάτιο δεν χωρώ που νοιώθω να με πνίγει
μοιάζεις σκληρό ναρκωτικό που το είναι μου τυλίγει.
Μακριά μου εσύ και δεν μπορώ θηλιά μου να μη σ’ έχω
είναι της μοίρας μου γραφτό στις στράτες σου να τρέχω.
Είσαι για μένανε το παν,η φλόγα που με καίει,
Εδέμ και γη της Χαναάν με του Θεού τα ελέη.
Είσαι για μένανε το παν μες στη ζωή την άδεια
τα κύτταρά μου σου μιλάν και σου γυρεύουν χάδια.
Ατέλειωτη πού΄ναι η νυχτιά μα τελειωμό δεν έχεις
σαν απόκοσμη σκιά στη σκέψη μου θα τρέχεις.
Καπνίζω και σ’ αναζητώ και σε κάθε ρουφηξιά μου
στη θύμησή σου λησμονώ κι αυτήν τη μοναξιά μου.
Μακριά μου εσύ και δεν μπορώ θηλιά μου να μη σ’ έχω
είναι της μοίρας μου γραφτό στις στράτες σου να τρέχω.
Είσαι για μένανε το παν,η φλόγα που με καίει,
Εδέμ και γη της Χαναάν με του Θεού τα ελέη.
Είσαι για μένανε το παν μες στη ζωή την άδεια
τα κύτταρά μου σου μιλάν και σου γυρεύουν χάδια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
