| |
Ένα πράσινο λεωφορείο
Το λένε χλωροφύλλη
Ξεκινάει με έναν τραγουδιάρη οδηγό
Και με όλους εμάς επιβάτες
Στάση πρώτη
Το πιο ψηλό βουνό του κόσμου
-Ω,τι όμορφο, λέμε εμείς
Και τραγουδάει ο οδηγός:
''Ω, πιο ψηλό βουνό του κόσμου,
Δώσε μας τα χρόνια σου και τις εμπειρίες
Που έχεις ζήσει αιώνια εδώ πέρα...''
Κάνει μια μπρρράουμ το βουνό
Και μας τα δίνει....
Δεύτερη στάση
Το πιο μεγάλο ποτάμι του κόσμου
-Τι θέαμα...,λέμε εμείς
Και πάλι ο οδηγός:
''Ω, πιο μεγάλο ποτάμι του κόσμου,
Δώσε μας την ορμή σου
Και την δυναμή σου
Και την αιώνια νιότη σου...''
Και κάνει μια σπλάουτςςς το ποτάμι
Και μας δίνει και τα παραπάνω
Μετά από πολές παρόμοιες στάσεις...
Στάση τελευταία
Η πιο γέρικη κουκουβάγια του κόσμου
-Ουάου, λέμε εμείς από το stixoi
Και δώσ' του ο οδηγός:
'' Ω, πιο γέρικη κουκουβάγια στον κόσμο,
Ένα ζητάμε από σένα...
Την σοφία σου''
Αποκρίνεται λοιπόν:
''Να σας την δώσω βρε παιδιά μου...
Αλλά αν την αποκτήσετε έτσι απλά
Τι θα χετε να πάρετε από την ζωή σας?''
Έτσι μαζευτήκαμε εδώ
Να εκφράζουμε αυτά που μας απασχολούν
Με τον συγκεκριμένο τρόπο
Και να προσπαθούμε
Να κερδίσουμε γνώση
Από την δική μας ζωή
Ευχαριστούμε κουκουβάγια....
(και τον οδηγό...)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
