Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γεια χαρά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269322 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γεια χαρά
 Καλημέρα. Καλή Ανάσταση.
 
Περίμενα…

Να φέρεις μαζί σου την άνοιξη….
Για να μιλήσουμε για μέρες ευτυχισμένες…

Όμως είδα…

Το πρόσωπό σου να έχει ανθίσει σαν νεκρόκρινο…
Τα μάτια σου να είναι θολά κι οργισμένα, τα ματόφυλλά σου μαύρα και το στόμα σου γεμάτο ρίγος…

Περίμενα…

Να γυρίσουμε μαζί έναν Επιτάφιο γεμάτο άσπρες και γαλάζιες βιόλες, κρίνους, τριαντάφυλλα κι άνθη λεμονιάς…
Και γύρω μας, να βλέπουμε τις μάντρες γεμάτες πασχαλιές, σκίνα και βατόμουρα…

Όμως ένιωσα…

Εσύ να έχεις αγκιστρωθεί με μανία σε ό,τι έπρεπε ν΄ αποχωριστείς…
Κι εμένα, να με κυριεύει μια όψιμη δυσπιστία και να μου μένουν, μέσα από μια αινιγματική δική σου
σιωπή, αναμνήσεις θολές…
Που μου υπόσχονταν μια πλατιά λήθη…

Περιμένω…

Χαμογελώντας κι ενώ ο δροσερός αέρας μ΄ έχει κάνει ν΄ αρχίσω να σφυρίζω…
Μια Κυριακή του Πάσχα, ελεούσα και θριαμβική…
Γεια χαρά…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μάϊκ Χίτζ
18-04-2020 @ 10:12
https://www.youtube.com/watch?v=qbqBKbkOXKE
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-04-2020 @ 11:22
Μια Κυριακή του Πάσχα λεύτερη. ::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
18-04-2020 @ 11:51
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομουστάκης
18-04-2020 @ 13:15
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μελαγχολία και απαισιοδοξία που τις στολίζουν πανέμορφες ανοιξιάτικες εικόνες, σαν γιρλάντες, με αποτέλεσμα τη μεταστροφή τους σε αισιόδοξο σκηνικό.
Πολύ μου άρεσε!
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα Κωνσταντίνε!
Αγιοβλασιτης
18-04-2020 @ 17:19
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα Μάικ..
Και όλα να πάνε καλά...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
19-04-2020 @ 02:08
Να γυρίσουμε μαζί έναν Επιτάφιο γεμάτο άσπρες και γαλάζιες βιόλες, κρίνους, τριαντάφυλλα κι άνθη λεμονιάς… ::rock.:: ::up.::
Μάϊκ Χίτζ
19-04-2020 @ 07:12
Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Χρόνια Πολλά!!! Χριστός Ανέστη!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
-Ειρήνη-
19-04-2020 @ 11:37
Ωραίο το ποίημά σου, Κωνσταντίνε, η αντίθεση ανάμεσα στο ζευγάρι, αυτός να θέλει να προχωρήσει κι αυτή να μένει στην άσχημη κατάσταση που (προφανώς) βίωσαν...η ρήξη μεταξύ τους αναπόφευκτη... "νεκρόκρινο": ιδιαίτερη λέξη, η μαραμένη ομορφιά...και κρίμα γιατί δεν πρόκειται για εξωτερικό αλλά εσωτερικό μαρασμό... μου άρεσε το τέλος, η επιθυμία για ζωή είναι πιο δυνατή κι αυτός ξεφεύγει στο φως! Το είδα και λίγο διαφορετικά, πιο μεταφορικά: όταν ζει κανείς ένα εσωτερικό πένθος αγκιστρωμένος στη θλίψη του και κάποια στιγμή το παίρνει απόφαση, γυρίζει σελίδα και ξεκινά από την αρχή... και έτσι και αλλιώς ζει τη δική του Ανάσταση!
Αληθώς Ανέστη και χρόνια πολλά και σε σένα!
Γιάννης Κατράκης
20-04-2020 @ 12:14
Εσύ να έχεις αγκιστρωθεί με μανία σε ό,τι έπρεπε ν΄ αποχωριστείς…
Κι εμένα, να με κυριεύει μια όψιμη δυσπιστία και να μου μένουν, μέσα από μια αινιγματική δική σου
σιωπή, αναμνήσεις θολές…
Που μου υπόσχονταν μια πλατιά λήθη…

Χρόνια Πολλά Χριστός Ανέστη Κωνσταντίνε !!!!
Πανέμορφο ΟΛΟ ...υπέροχα γραμμένο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο