| |
Κάναμε εμείς ευχέλαιο
μ’ ύμνους στον Πολυέλεο
και στον Άγιό μας τάμα
για να γίνει κάποιο θάμα
ο ιός πια να γίνει αντάρα
που μας έγινε κατάρα.
Κάναμε και παράκληση
πληγές απ’ την κατάκλιση
κουρνιαχτός νά’ χουνε γίνει
κάθε πόνος ν’ απαλύνει
να βγούμε έξω στον αέρα
λιόχαρη να δούμε μέρα.
Ιέ δεν θα πεθάνουμε
και τις καρδιές θα ράνουμε
μ’ αισιοδοξίας δόσεις
όπου νά’ ναι θα τελειώσεις
φύγε φόβητρο και φρίκη
μπρος το μέλλον μας ανήκει.
Από χαρά θα πάλλουμε
τα γιορτινά θα βάλουμε
τι κι εάν φοράμε μάσκα
θα την έχουμε για κάσκα
μες σε τούτο το γιορτάσι
σύννεφο να μην περάσει.
Τι κι αν μας βάλαν όρια
με μια φωνή στεντόρεια
μες σ’ ολόκληρη την πόλη
θα βροντοφωνάξουμε όλοι
πως ιοί θανάτου αράδα
δεν λυγίζουν την Ελλάδα.
Ιέ δεν θα πεθάνουμε
και τις καρδιές θα ράνουμε
μ’ αισιοδοξίας δόσεις
όπου νά’ ναι θα τελειώσεις
φύγε φόβητρο και φρίκη
μπρος το μέλλον μας ανήκει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
