| |
| | Τα βλέμματά σας |  | | | Πονεμένο, μυστηριώδες...σας έλειψα; εμένα μου λείψατε! | | |
Φεύγω είπα, και είδα τόσα δάκρυα
Τόσα ποτάμια συναισθημάτων
Άρχισα να κλαίω κι εγώ, με μαχαίρια βαθιά
Είναι η αγάπη παιδί των δυνατών αισθημάτων
Τα βλέμματά σας, με απόγνωση και απονιά
Ψάχνω να βρω σημάδια γνώριμα, αγάπης γνωστά
Αλλά βλέπω μόνο την αδιαφορία, τη σκληρότητα
Έτσι δεν μπορώ να μετανιώσω
Έψαχνα αφορμή να δώσω ένα φιλί στο μάγουλό σου
Τα βλέμματά σας φροντίζουν για τον άγγελό σου
Με μια βαλίτσα στο χέρι, όλους πίσω σας αφήνω
Συγνώμη αν σας πλήγωσα, κι αν ποτέ δεν κατάφερα να κρίνω
Μια νύχτα ατέλειωτη, με τόση παγωνιά
Είναι καλοκαίρι αλλά μέσα μου όλα παγερά
Τρελός αγέρας που φυσά, ένας πόνος δυνατός
Τα βλέμματά σας ίσως πηγή φωτός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
29-08-2006 @ 12:14 | Πάρα πολύ.Καλώς ήρθες και πάλι κοντά μας να προσθέσεις το φως σου στο σκοτάδι μας. ::up.:: | | Goldy
29-08-2006 @ 12:23 | ::yes.:: | | Evita[Iris]
29-08-2006 @ 12:23 | ma fysika! ::laugh.:: | | Άθη Λ.
29-08-2006 @ 12:34 | αν ξαναοπείς φεύγω... θα σε δείρω... ::razz2.::
σε θέλουμε γύρω μας.... καλως όρισες και πάλι ::rol.:: | | Evita[Iris]
29-08-2006 @ 12:47 | δεν φεύγω βρε τζουτζουκα μια και το φερε η κουβεντα πηγαινε στα θεματα συζητησης κατι σε ρωτω στο "ποιηματα για μελοποιηση"!!!! ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
