| |
| | Tαξίδεψε η καρδία μου |  | | |
Eίναι πολλοί εκείνοι, που δε μας αγαπούν.
Είμαστε πολλοί αυτοί, που προσπαθούμε, να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.
Κουβαλάμε ερείπια.
Είναι τόσο όμορφο, να αγαπάς έναν άνθρωπο!
Μ΄ έμαθες, ν΄αγαπώ τόσα πολλά και μαζί σου φύγαν κι όλα αυτά, που αγαπώ χωρίς εσενα.
Μήπως, τελικά, λατρεύεται εκείνος, που προσφέρει δάκρυα και δράμα?
Δεν πεθαίνει η ελπίδα τελευταία, αλλά η αγάπη!
Μου φτάνει, που ταξίδεψε η καρδία μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ..κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις.. | | | |
|
Αγιοβλασιτης
17-05-2020 @ 11:28 | ...πικρές αλήθειες ...
όμορφα δοσμενες...
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | - Δώρα -
17-05-2020 @ 13:53 | Kαλημερα Αγιοβλασιτη..Σε ευχαριστω πολυ! | | zari.kardias
17-05-2020 @ 23:57 | Δεν πεθαίνει η ελπίδα τελευταία, αλλά η αγάπη!
Όμορφο πολύ!!! ::yes.:: ::up.:: | | -Ειρήνη-
18-05-2020 @ 10:20 | Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ... (Θηβαίος). Κάποιες αγάπες είναι έτσι, ταξίδια που τελειώνουν... απολογισμός ενός έρωτα το ποίημά σου και μου άρεσε! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
