Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μοναξιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130389 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μοναξιά
 
μοναξιά

Πηχτό σκοτάδι με σημαδεύει αυτή την ώρα
κι ο έρως γέλωτας ειρωνικός φεύγει μακριά
αφήνει πρόσκαιρα μια πρόχειρη εώρα
να με κουνάει σε κάποια απόμερη γωνιά.

Είναι η ώρα που οι σκέψεις περισσεύουν
και ρίχνουν βέλη κατευθείαν στην καρδιά,
απρόσκλητοι κουρσάροι με κουρσεύουν
με κοντραμπάντο μιαν απαίσια μοναξιά.

Τότε το παλιό μου καρυοφύλλι ξαναζώνω
φωνάζω να κάνει πίσω η κάθε κοιταξιά,
με χίλια ανάθεμα τις πίκρες μου σταυρώνω
κι ας έχω τη λύπη μου άγρυπνη συντροφιά.

Παίρνω με θάρρος το πρόθυμο κοντύλι,
και ζωγραφίζω αλάθευτα ανθρώπινες φωνές,
σταγόνες ρίχνω στης καρτερίας το καντήλι
και φτάνουν καλεσμένες από παντού χαρές.

Με το μολύβι ξαναγράφω ό,τι ελπίζω
σκέψεις με τρυφερές αγκαλιές ανακαλώ,
τη μίζερη ζωή φτιάχνω και καλλωπίζω
και την καλώ να ΄ρθει σ΄ένα γαμήλιο χορό.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αγιοβλασιτης
20-05-2020 @ 22:30
Ωραίο Βασίλη...
::up.:: ::theos.:: ::up.::
iokasth
20-05-2020 @ 22:56
Βασιλη το ένιωσα, το ένιωσα πολυ.
κυρίως το πρώτο τετράστιχο...
Ομως το κλείνεις αισιόδοξα, αν κατάλαβα σωστά..
Υπεροχο.!!!!----
Της μοναξιάς την μοναξιά και ποιος αντέχει ;
θλίψη εχει ανείπωτη και φόβος την κατέχει..
Καλο σου βραδυ.
ΝεφΕλλη

Κων/νος Ντζ
21-05-2020 @ 00:13
Παίρνω με θάρρος το πρόθυμο κοντύλι,
και ζωγραφίζω αλάθευτα ανθρώπινες φωνές,
σταγόνες ρίχνω στης καρτερίας το καντήλι
και φτάνουν καλεσμένες από παντού χαρές.

::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
21-05-2020 @ 06:55
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!
-Ειρήνη-
21-05-2020 @ 08:02
Όμορφο είναι...δεν το καταφέρνουν όλοι αυτό, να ανακαλούν χαρούμενες στιγμές στη μνήμη τους σαν αντίβαρο στη μοναξιά τους... θέλει δύναμη που δεν τη διαθέτουν όλοι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο