| |
Σε άξονα νοητό 2011
Κοίτα τούτα τα χέρια στάζουν αίμα,...γεννήθηκαν για
μιά ψυχή στη γη και η δικαιοσύνη στάχτη...πλάι
σε κόκκαλα ξασπρισμένα,από έναν ήλιο ανηλεή
που καίει και απλώνει...κι αντί να αποκαλύπτει
σκοτεινά κι αθόρυβα - στο ψέμα του - όλα τα σκεπάζει.
Και η πραγματικότητα μοιάζει εφιάλτης,που τον ξέ-
πλυνε η πάχνη το πρωί...κι όμως κάτω απ'αυτή,
την ίδια πάχνη το έγκλημα φωλιάζει και αναδύεται
φριχτή η οσμή,γιατί ό,τι την αλήθεια κρύβει το πρωί,
τη νύχτα ακόμη πιο τρομαχτικό φαντάζει.
Κι όμως σιγή,...σιγή ακόμη απλώνεται στον ουρανό
...και η αλήθεια άπιαστη κορφή,απάτητο βουνό,στις
παρυφές του κύλησε κάποιου η ζωή και ό,τι συμπα-
ρέσυρε στο διάβα της,ήταν απώλεια και μαύρο ριζι-
κό,σαν χρέος μυστικό λές,...κι όμως η λέξη σου δε
φτάνει το νόημα της έννοιας να αποδώσει - κανέναν
ορισμό - κι ό,τι αθεράπευτα πληγώνει - για δές -
περίεργο η σιγή πιότερο μεγαλώνει,κάτι στον κό-
σμο δρομολογήθηκε - έγκλημα - πριν καιρό.
Κι έγινε άσχημο όνειρο η ίδια η ζωή,..κι αργά ξετύλι-
ξε το νήμα της,σε άξονα νοητό,περιστροφή,για
κάθε γέννημα που θα'ρθει,για ό,τι ακόμη αγέννητο
μιά μέρα γεννηθεί - σαν χρέος να ακολουθεί - γιατί
κάποιος ψιθύρισε,κάποιου αδρά η φωνή: - Εδώ
είναι μόνο η δοκιμή,η παρυφή και η πλαγιά και
το βουνό που κύλησες κι όχι το τελικό που θα
'ρθει...
Κι η σάρκα εύθραυστο γυαλί - εύθραυστο
χρωματιστό - αλλού ρωγμές,αλλού χωρίς...
κι όλα σε δρομολογημένο χάρτη - κρυφά -
σαν χρέος να σ'ακολουθεί...κι η γη πάνω
σε άξονα νοητό,...αληθινή,μετρά κι υπολογίζει
και τη στιγμή και το λεπτό...και δεν αγγίζονται
κι όμως αόρατα ξοδεύουν τη ζωή - όνειρο και
εφιάλτη -...σε άξονα νοητό,αληθινή περιστροφή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
