| |
Κλεισμένοι στο σπίτι όλα κλειστά,
δεν έχω μια περιμένω λεφτά,
απ'τό κράτος που είναι βράχος στην κρίση,
και δε λέει αβοήθητο να μ' αφήσει,
το ξέρω δεν είναι ψέμα μα είναι υπερβολή
να σ' αγαπάνε
κάποιοι άγνωστοι τόσο πολύ,
κόσμος στα μπαλκόνια χειροκροτει,
τους άγνωστους ήρωες που είναι οι γιατροί,
μέρα με τη μέρα ο χρόνος περνά,
η καραντίνα τελειώνει όλα κλειστά, όλα κλειστά
ο χρόνος περνάει τα καταστήματα ανοίγουν ξανά,
τώρα τι να το κάνω δεν έχω δουλειά, δεν έχω δουλειά,
βγαίνω από το σπίτι και πάω μια βόλτα,
βλέπω τον Γιάννη τον Τάσο τον Κώστα,
το θείο μου τον Μανόλη τον Θανάση το φίλο του μπαμπά,
κανένας δεν θέλει να δώσει το χέρι,
όλοι φοβούνται αυτόν τον ιό, αυτόν τον εχθρό
που είναι αόρατος και δεν πέρνει γιατρό,
τα παιδιά στο σχολείο τον ξέρουν καλά,
πλένουν τα χέρια τους σχολαστικά,
πήγα στης ταβέρνες στα καφέ και τα μπαρ όλοι εκεί μα τους λείπει η επαφή,
όλοι κρατούν την απόσταση,
την μάσκα του φόβου την μάσκα του τρόμου όλοι φορούν,
πρίγκιπες και δράκους στο παραμύθι τους αυτό ψάχνουν τώρα να βρουν, ψάχνουν τώρα να βρουν
Όλα τώρα κυλάνε κανονικά,
ανοίγουν τώρα και τα σύνορα,
τουρίστες θα ρθουν από μακριά,
στα σοκάκια της πλάκας θα βολτάρουν ξανά μα εγώ δεν έχω δουλειά, δεν έχω δουλειά....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
