Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η αλλαγή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129934 Τραγούδια, 269263 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αλλαγή
 
[align=center]

Ανάποδα στα όρια και στις συντεταγμένες
χωρίς πυξίδα μηχανή και άγκυρες χαμένες
οι προσδοκίες άφαντες χαμός η προσμονή μας
κωπηλατούμε στα όνειρα και φεύγει η ζωή μας .

Ο ύπνος είναι η φυγή που σου έρχεται με κόπο
βλέπω δεμένο στ' όνειρο μακριά σε ξένο τόπο
στριφογυρίζει ο νους και βλέπω κάθε βράδυ
ένα μεγάλο αταξίδευτο τρικάταρτο καράβι .

Μέσα του εγώ πλήρωμα και λοστρόμος
αρμενιστής και τζόβενο, μα θέλω να ξεφύγω
από το χθες το σήμερα το αύριο το λίγο
άδικος κόσμος ένας φόβος και ένας τρόμος.

Δεν απελπίζομαι και λέω για το καλό μου
κάπου πρέπει και εγώ κάποτε ν αράξω
ψάχνω τη δύναμη το κόσμο ν'αλλάξω.
και λέω από αύριο πρώτα τον εαυτό μου .

Καλό καλοκαίρι . οψόμεθα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καραμελος
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
14-06-2020 @ 11:11
Καλημέρα Γιάννη!! ::theos.:: ::love.::
Αγιοβλασιτης
14-06-2020 @ 11:39
ωραίο ...
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ναρκαλιευτής
14-06-2020 @ 11:52

Ανάποδα στα όρια και στις συντεταγμένες
χωρίς πυξίδα μηχανή και άγκυρες χαμένες
οι προσδοκίες άφαντες χαμός η προσμονή μας
κωπηλατούμε στα όνειρα και φεύγει η ζωή μας .
::yes.:: ::up.::
Πυξίδα οι στίχοι... στην ανάγνωσή μας !
Ναρκαλιευτής
14-06-2020 @ 11:52

Ανάποδα στα όρια και στις συντεταγμένες
χωρίς πυξίδα μηχανή και άγκυρες χαμένες
οι προσδοκίες άφαντες χαμός η προσμονή μας
κωπηλατούμε στα όνειρα και φεύγει η ζωή μας .
::yes.:: ::up.::
Πυξίδα οι στίχοι... στην ανάγνωσή μας !
ακριτας
14-06-2020 @ 21:32
Απίθανο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
15-06-2020 @ 07:28
Είν' ένα ξενικό καράβι, στα πλευρά του
με κόπο συλλαβίζει ο κόσμος τ' όνομά του.
Από ποια μακρινά έχει έρθει μέρη
και το που πάει, κανένας δε το ξέρει.
[...]
Οι άνθρωποι που κοιτάν στη παραλία
νιώθουν πιο άδεια, πιο στενή τη πολιτεία
και πιο γυμνή ο καθένας τη ζωή του.
Σα κάτι να τους έφυγε μαζί του...
Κώστας Ουράνης

Κάπως έτσι και το δικό σου καράβι στο πανέμορφο ποίημά σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο