Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αγαπημένε μου σύντροφε (αφιερωμένο )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130755 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγαπημένε μου σύντροφε (αφιερωμένο )
 Καλημέρα φίλοι μου, ναι είναι πολύ προσωπικό μα ήθελα να του το αφιερώσω, 32 χρόνια δεν τα λες και λίγα, ευχαριστώ.
 
Στο λόφο σαν βραδιάζει
και εσύ δεν είσαι εδώ
κοιτώ τ` άδεια μου χέρια.
Κι` όλο παίζει μουσική
να καλύψει την μοναξιά μου
κι` όλο γυρίζω πίσω
τριανταδύο χρόνια δεν τα λες και λίγα.

Από το αραξοβόλι της Ζακύνθου
στο αραξοβόλι τις αετοφωλιάς
κι` είσαι πάντα εδώ
πάντα δίπλα μου
πάντα παρεούλα μου, ομορφιά μου.
Να κλαις όταν κλαίω
να γελάς όταν γελώ
πόσο σου αρέσει να γελώ.

Κι` όλο μου παίρνεις λουλουδάκια
μου αγοράζεις βραχιολάκια
ο κόσμος όλος στ` ακριβά σου τα χέρια
για την Γωγούλα.
Τριανταδύο χρόνια δεν τα λες και λίγα.
Γίναν τα μαλλιά σου ασήμια
τ` αγαπημένα μου ασήμια.

Καλά ψυχή μου δεν βαδίσαμε?
Τραχύς και δύσκολος ο δρόμος
για την γαλήνη.
Θυμάσαι, είμαστε κάποτε
στρείδια μπλεγμένα
και γίναμε, ατσάλινη αλυσίδα
που θα αντέξει κι` άλλο στους καιρούς.

Σου χρωστώ
σου χρωστώ.
Για την αγάπη, την τιμή, την πίστη.
Σου χρωστώ
κι` όλο κυλάει το δάκρυ μου
που λείπεις.
Μου λείπεις.
Εσύ για μένα έγινες
σύντροφος, φίλος κι` αδερφός!!
Ένα κομμάτι απ` την ψυχή μου.

Κι` όλο παρακαλώ
να είσαι στο σπίτι.
Να λέμε βλακείες
να πηγαίνουμε για μελωμένους λουκουμάδες.
Να οδηγείς σαν τον άνεμο.
Κι` εγώ να γελάω.
Τ` ανθρώπινα Τακούλη
με λυγίσαν τ` ανθρώπινα.

Προσεύχομαι, να είσαι εδώ
εδώ απέναντι στον καναπέ
μόνο να σε κοιτάζω.
Είναι τόσο ωραίο αυτό
καρδιά μου.
Δεν βαρέθηκα να σε κοιτάζω
και να τιτιβίζω
σαν τα σπουργίτια μας στην βεράντα.
Χρόνια μας πολλά, χρόνια μας κι` άλλα καλά.
Αγαπημένε μου σύντροφε.

18-6-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-06-2020 @ 09:54
Όταν οι άνθρωποι ζουν για να δουλεύουν κι` όχι το αντίθετο, ασφαλώς δεν φταίνε αυτοί αλλά το σύστημα, το να φτάνεις 63 χρόνων και να δουλεύεις 13 και 14 ώρες στο Ταξί του αφέντη είναι απάνθρωπο και βάρβαρο, ενίοτε κλείνει και σπίτια, σας ευχαριστώ Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Αγιοβλασιτης
18-06-2020 @ 17:02
... και σε χρυσή επέτειο Γεωργία...
και σε πλατινένια...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο