| |
ΔΟΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΣΟΥ ΞΑΝΑ
είδα στο πάρκο ενα παιδί
κρατούσε την κοιλιά του
πεινούσε μα δεν το,λεγε
έχασε τη μιλιά του
τα μάτια γυάλινα κοιτούν
μα τίποτα δεν βλέπουν
η πείνα το σακάτεψε
μονάχα δάκρυα τρέχουν
μόλις με είδε άπλωσε
χέρι ξεψυχισμένο
μα ούτε λέξη άρθρωσε
στον κόσμο του χαμένο
ένοιωσα πως το άδικο
ολο τό΄χε κτυπήσει
τι ζήταγε το άμοιρο
λίγο κι αυτό να ζήσει
για λίγο φως , και μια πνοή
που τζάμπα είναι στη φύση
λίγη αγάπη αληθινή
κάποιος να του χαρίσει
κι αν του προσφέρεις μια μπουκιά
ξερό ψωμί κι αλάτι
του χάρισες τον ουρανό
ζωντάνεψες το μάτι
κι αρπάζεται πάλι ξανά
απ τη ζωή κα τρέχει
κι ας ξέρε ότι αύριο
πάλι ψωμί δεν έχει
έτσι ειναι φίλε η ζωή
μια αστραπή, μια ιδέα
ζήσε το σήμερα και πες
πως όλα είναι ωραία
και μην αφήσεις να περνά
ο χρόνος δίχως πάλη
δόσε τη μάχη σου ξανά
και θα νικήσεις πάλι
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
