| |
Δεν υπάρχει ουρανός
στης ξενιτιάς το δρόμο
δεν υπάρχει δειλινό
στου μισεμού τον πόνο.
Ήρθαν τα κύματα πικρά
με δάκρυα στα μάτια
πήραν όλους τους ανθούς
και η ψυχή κομμάτια.
Τα χελιδόνια της χαράς
έσβησαν όνειρα και ελπίδες
της ξένης γης το πάτημα
της καρδιάς οι καταιγίδες
Οι αναμνήσεις πια βαριές
και οι νύχτες πιο φτωχές
αίμα στάζουν οι ανθοί
πως τα ΄φερε έτσι η ζωή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
