| |
Μια πεταλούδα πέταξε στο φως
και στα φτερά της κουβαλούσε τ' όνειρο μου
ήταν βλέπεις κι αυτηνής σαν το δικό μου:
να μη μετράς το πόσο έζησες, μα πώς
Η ζωή τελειώνει κι όπου να 'ναι χάθηκε
σαν κερί που λιώνει και θα σβήσει κάποτε
Πάντα θα γυρεύεις κι άλλο χρονο άνθρωπε
Μα με αυτόν που έχεις να δουλεύεις θα 'πρεπε
Μια πεταλούδα χάθηκε μακρυά
χωρίς ποτέ μου δυστυχώς να την ρωτήσω
πώς θα μπορέσω σαν εκείνη ν' αγαπήσω
την ανθισμένη της γιαγιάς μου μυγδαλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
