Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεθαίνω
 
Πεθαίνω… το νιώθω στις φλέβες μου. Σε όλο μου το σώμα.
Διαπερνάει όλο το κορμί μου.
Είναι μια αίσθηση γλυκιά που σταματάει την αναπνοή μου
Και αγκαλιάζει την ψυχή μου.
Η ανάσα μου χάνεται, λιγοστεύει.
Δεν θέλει να υπάρχει γιατί… υποφέρει.
Η σκέψη μου γυρίζει συνέχεια στην ίδια εικόνα…
Εκείνον…
Η τελευταία φορά που άγγιξε το κορμί μου.
Η τελευταία φορά που είδε την μορφή μου.
Θέλω να χαθώ. Δεν θέλω να υπάρχω.
Αυτή τη στιγμή, θέλω ένα σπουργίτι να πετάξει μακριά
Να πάρει την ψυχή μου και να χαθεί, για πάντα…
Αγγίζει κάποια άλλη κι εγώ πεθαίνω και μόνο με τη σκέψη.
Ταλαντεύεται η καρδιά μου στην ύπαρξη του σώματος
Και την ανυπαρξία των αισθήσεων...
Τα αισθήματα διαλύονται, χάνονται σαν σταγόνες βροχής.
Τα μάτια μου θολώνουν και αποβάλλουν την λάμψη τους.
Η καρδιά μου κενή, ψάχνει το τίποτα.
Τόση αγάπη… Για Εκείνον…
Τόση λατρεία για την κάθε στιγμή.
Για το κάθε ερέθισμα, την κάθε ηδονή.
Τώρα πια σβήνω και μόνο στη σκέψη.
Η ζωή μου τελειώνει…
Δεν υπάρχει επιστροφή…-


11/01/2001



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
horseman
01-09-2006 @ 08:09
Με έστειλες...
Λέω κι εγώ τόσο θλίψη...
τοποθέτησε την ημερομηνία πάνω ψηλά να μην ανησυχούμε για σήμερα...

Ομορφο... ::yes.::
MARGARITA
01-09-2006 @ 08:10
Η ημερομηνία και μόνο κάτω από το ποίημα λέει πολλά.
Και είσαι ακόμα ζωντανή και γράφεις και υπάρχεις
MARGARITA
01-09-2006 @ 08:10
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
01-09-2006 @ 10:02
Πες τα ρε Μαργαρίτα να μην τα πω εγώ,Μια σταλιά κοριτσούδια
και αντί να γράφουν πόσο ωραία είναι η ζωή,έστω με όλα τα
στραβά της, μοιρολογούν τον έρωτα και τις παραξενιές του.
Έλεος Χρυσαφένια μου γιατί σου γίνεται συνήθεια και μένει.
Ψηλά την σημαία της νίκης. ::up.::
ofilia
01-09-2006 @ 10:40
πολυ ομορφο γεματο πονο...πολυ ομορφο
ΑΙΟΛΟΣ
01-09-2006 @ 10:44
Συναισθήματα όμορφα…
Εικόνες και θύμησες…
Επιμονή στο χθες που αποτύπωσες στην καρδιά σου…
Σπαραγμός και πόνος…

“…Δεν ωφελεί να ουρλιάζεις
μες΄ στα χαρακώματα,
μήτε τον άνεμο της παρακμής να δελεάζεις,
φόρα και πάλι το πουκάμισο της μάχης,
σαν τον “τρελό” της φυλακής αυτοσχεδίασε
και θρέψε το χαμόγελο…
- "Ξέρεις, καμιά φορά χαμογελούν κι οι κολασμένοι…" –“…
T. T.

Γλυκιά μου Goldy προσπέρασε το χθες… δες το σαν μια ανάμνηση…
Άδραξε τη ζωή στο σήμερα…
Σε καρτερά…
Και σε προσκαλεί…
Καλησπέρα σου… ::smile.::
Σκιά
01-09-2006 @ 10:47
Θα 'σουν σίγουρα πολύ ερωτευμένη το 2001 Goldy.Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπά πολύ και αληθινά νιώθει έτσι.Μα επέζησες.Για το μέλλον σου εύχομαι τα καλύτερα.
Goldy
01-09-2006 @ 10:59
Το έχω ξεπεράσει!!! ::sneak.::
΄Ημουν να με λυπάσαι, τότε... Είχα λιώσει από έρωτα στην κυριολεξιά!
Τώρα... ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!
Καλύτερα από ποτέ κι ας βγάζω στιγμές-στιγμές πόνο.
Την αγάπη μου σε όλους σας...
::love.::
seizeTHEday
01-09-2006 @ 11:15
Και πάντα έτσι να είσαι!
Ακμαία και δυνατή!
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Άθη Λ.
01-09-2006 @ 13:58
βαθιά συναισθηματικό... μου αρέσει να διαβάζω και αυτές τις στιγμές σου.. έχουν κάτι... από μένα, από στιγμές που έχουμε περάσει όλοι μας... πολύ όμορφο το θλιμμένο σου ψυχή μου.. καλό βράδυ ::smile.::
AETΟΣ
01-09-2006 @ 14:41
Οχι μη....η ζωη εχει χαρες και λυπες κοιτα τον ηλιο στα ματια
και προχωρα...θα σου βρω εγω ενα λεβεντη βλαχο και θα τα ξεχασεις ολα...
/Πολυ ωραιο συναισθηματικο!!! καλο βραδυ και καλο μηνα
Χρυσαφενια! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο