| |
ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ
σαν τρόπαιο ανέμιζες
εκείνο το μαντήλι
που σούδοσα αγάπη μου
ενα σαββάτο δείλι
όταν ερχόσουν να με βρεις
να με σφιχταγκαλιάσεις
ήταν πνιγμένο στ΄αρωμα
κι όπου και να περάσεις
έδινες σήμα , ξέρανε
πως θα με συναντήσεις
και όλοι αναρωτιόντουσαν
γιατί να μ αγαπήσεις
ζηλεύανε στη γειτονιά
όλα τα παλληκάρια
που πήρες το μαντήλι μου
κι ας ήταν σαν λιοντάρια
δυό μέτρα όμορφοι ψηλοί
όλοι ηλιοκαμένοι
δεν μπήκαν στην καρδούλα σου
όμως οι καυμένοι
διάλεξες είπες μια ψυχή
και δεν σε συγκινούσε
η ομορφιά ειναι σχετική
πολλές φορες πονούσε
ήθελες άνθρωπο να βρεις
να ζήσεις τη ζωή σου
να σου γεμίζει με ομορφιά
και γλύκα τη ψυχή σου
κι όταν μου ταλεγες αυτά
τα μάτια σου είχαν λάμψη
κι ο πόθος σου τα μαγουλα
κόκκινα είχε βάψει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
