| |
Πρέπει είπες
Να περπατήσεις πάνω σ' τα αγκάθια για να φτάσεις
εκεί που ανθίζει η μιαρότητα
Θα χρειαστεί να πεθάνεις για να φτάσεις στην αγνότητα
Μέσα της ότι κι αν ψάχνεις
βρίσκεται κλειδωμένο στην παιδική σου αθωότητα
Είπα
Η σελήνη μου έδειξε το δρόμο
μα βιάστηκα στο σώμα να τη ράψω
τώρα όσο κι αν κοιτάω ποτέ δεν θα χορτάσω
καταδικασμένος να ψάχνω στις ερήμους
του κόσμου τα απόκρυφα
όσο αυτά βρίσκονται μέσα μου
την ώρα που δηλώνω κενός
τι μένει να πράξω
Είπες
Θέλει καρδιά πολεμιστή
για να πεθάνεις τη πρώτη φορά
θέλει ψυχή για να πεθάνεις άπειρες
μα μπρος στο θάνατο
φοβήθηκες
και τώρα που τον αποζητάς
κρυμμένος μέσα σου γελάει
όσο περνούν οι νύχτες που δεν τον ανταμώνεις
Είπα
Δεν υπάρχουν ασφαλή μονοπάτια
Μπήγω τη λάμα στην καρδιά
Μα ζωντανή ποτέ δεν θα γευτείς
Το αίμα μου που κυλάει πυρωμένο
Το αίμα που κρύβει όσα ποθείς να μάθεις
Το αίμα που κρύβει τη ψευδαίσθηση
που σε κρατάει δέσμια
σε τούτη τη Ζωή
Η Ελευθερία ένα Ατέρμονο Χάος
Ένα γέλιο, πόνος, ένας προορισμός
στον οποίο δεν θα φτάσουμε ποτέ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
