| |
Πώς μπορεί το σκοτάδι
να μας χωρίζει, φίλησε με
και μην ρωτάς, ζείς παντου,
στις σκεψεις μου στις τύψεις μου,
που ήρθαν απόψε και γέμισαν
την άρνησή μας, αλλά ακόμα
ζωντανεύει η δική μας αντοχή...
πόσες ακτίνες μείναν να ματώνουν
όσο οι λέξεις χάνουν το νόημα τους,
απο μενα στο πριν γενννήθηκες
για να υπάρχεις πάντα στο μετά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
