| |
Τα πέταλα της ψυχής μας
Με τα ροκ σου μποτάκια
Χτυπάς τα πλακάκια
Σ ένα πάρτι πίσω στο χρόνο
Που σε βάλαν τυχαία από το δρόμο
Στο σπίτι ενός συμμαθητή
Παλιοί σου γνωστοί
Ήταν κάτι παιδιά
που από τα αθώα τους χρόνια
σε παγκάκια μ αφιόνια
πέσαν μέσα στο κέντρο
απ της ζωής μας το δέντρο
σαν σπασμένα κλαδιά
Κι εμείς που κρατάμε
τη ροκιά θα φυλάμε
σαν ωραίο λουλούδι
μ απαλό λευκό χνούδι
μ´ ευωδιά της εποχής μας
στα πέταλα της ψυχής μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
