| |
ΜΑΤΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ
βάφτηκαν κίτρινα τα φύλλα της καρδιάς μου
κι ένας αέρας τα σκορπά εδώ και εκεί
σκέπασε γκρίζος ουρανός τα όνειρα μου
και η ελπίδα μου χαμένη Κυριακή
μια στάλα βρόχινη μου σκάλισε το βλέμμα
πλήθος ανθρώπων, μηχανών με προσπερνούν
μια αλυσίδα γεγονότα όλα ψέμα
μέσα στο βρόχο τους δεσμώτη με κρατούν
ένα παγκάκι που το ξέχασαν στο πάρκο
ψάχνει διαβάτη να του κάνει συντροφιά
και εγώ που χρόνια αμφιβάλω αν υπάρχω
έχω χαθεί μες του μυαλού την συννεφιά
μάτια φθινοπωρινά
σημαδεύουν τις στιγμές μου
και μια ανάμνηση ξυπνά
τις πικρές επιλογές μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
