Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δίφανη θάλασσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129941 Τραγούδια, 269266 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δίφανη θάλασσα
 Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και σε όλους
 
Τα χρόνια του, τα τρυφερά, σφιχτά κομποδεμένα,
με θύμησες μιας θάλασσας, νερά της σιαρισμένα,
που είχαν για παιχνίδι τους, τ’ αχνάρια ν' αφανίζουν,
στην αμμουδιά σαν τ' άφηνε, το δρόμο να θυμίζουν…

Πώς, κάποτες, μολύβιζε, γκρίζα, σαν τα καράβια,
που φέρναν κοκκινόπετρα, στ’ αμπάρια τους, μ’ ευλάβεια,
στη σκάλα την απόδιαβη, κι ως άλλα που, με γόμο
την άσπρη σκόνη, γύρεβαν, για το βοριά, το δρόμο;

Και ζαφειρένια, πώς, φορές, χριζόταν η θωριά της,
κι οι ψαροπούλες, στις βραγιές του κύματου, σποριά της,
να ‘χουν στ’ ασήμι του νερού, τις ρίζες απλωμένες,
και κλαρικά, τις γάμπιες τους, του άνεμου δοσμένες;

Και, πώς, εκεί στο σύθαμπο, σ' οξώπετρας δρεπάνι,
να βλέπει και να μη μιλά, τα χείλια να δαγκάνει,
θαλασσοπούλια στο γιαλό, με δισταγμό να στέκουν,
και το μεράκι για νερό, με νάρκη τους να μπλέκουν;

Να ήταν κείνα τα πουλιά, που βλέπανε μαρνέροι,
με το λεβάντε ως φέβγαν, για της Τρινάκριας μέρη;
Να ήταν τούτα τα νερά, το πόδισμα ρότας τραχιάς,
για πόρτο, που το λούσο του παράβγαινε της προστυχιάς;

Ποτές του δεν τα ρώτησε, κι έμεινε με τα "μήπως"…
Στις πλάτες του, σπανά βουνά, της άσπρης πόλης γρίπος,
κι ο λύκος που 'χε μέσα του, τα πέρασε μια μέρα…
Μέστωσε η μικρή ζωή, σ’ ανάρμυρον αγέρα.

Γενήκαν χλωρονόμια του, ρέζιμα σταχωμένα,
καδέρνα με στρυφνά ψηφιά κι άρωμα ποτισμένα,
φορές γλυκό, δώρο καιρού, σ' αχνόξανθο χωράφι,
φορές βαρύ, από πετσί σπαρμένο με χρυσάφι.

Του πρωτοκλέφτη της φωτιάς, τ’ απόκρυφα, σοδιά του,
κι αλγόριθμοι που σκάρωσε, φορές, σε μια βαρδιά του,
αυτά τον φέραν, προβουλο, σ' ακρόκορφο βουνίσιο,
σε βίγλα, που δε σμίζεται αγέρι πελαγίσιο.

Μα στομωμένη η ζωή, στ’ απατηλά τιμάρια,
σε σατραπείες που ρουφάν ψυχή σαν τα σφουγγάρια.
Βερέμι του η θάλασσα, η ρήχια, η πραγαλή,
το σύγιαλο που γνώρισε, τη νιότη του τη ροδαλή.

Βραχνή η πίκρα μέσα του, της μοίρας αλυχτάει,
μ’ αυτή μουχρή, σ' ονειρεμό, αίστησες π' απατάει,
στέλνει μιαν αφροθάλασσα, βαθιά του να θεριεύει,
σε τόπους που αλισάχνη, ποτές της δε μελέβει.

Στανιά, του κόσμου χαρακιές, ανάσκιντα κεντάει,
σταγόνα τη σταγόνα της, κι όλο πισωπατάει,
απείθαρχη φουσκονεριά, δυσοίωνη, ζητώντας,
να λευτερώσει μ’ όργητα, αμμόπυργους τρυγώντας.

Θρύψαλλα η ανάσα της στα πάγανα τα βράχια,
και πίσω απ' την ομίχλη, ζόφου φραχτά τεμάχια.
Τα καπνισμένα σύννεφα, μάχονται των αχτίνων,
και μοιρολόγια γίνηκαν τραγούδια των σειρήνων.

Κύματα μισοκάμωτα, συντρίμια ημιτόνια,
σε γκάμες που ξαστόχησαν, με ρέμπελη διχόνοια,
για τα πρωτοσκιρτήματα, στ' ακρόγιαλου τα χνώτα,
δεν το μπορούν νανούρισμα, να σιάξουν, όπως πρώτα...

Κι ίσως, δεν βρουν απίλογο, της άνοιξης τα "μήπως"…
Χορτάτος ορυχτόζωα της μοίρας του ο κήπος,
που έχουνε για χούι τους, άναργα να πετρώνουν,
και κόσμους που αγάπησε, 'πιδέξια να πωρώνουν.

Τα χρόνια του, τ’ απόκαιρα, σέρτικα αργασμένα,
με άρμη πικροθάλασσας, νερά της αφρισμένα,
που μέσα του, δυσοίωνα κι αγάληνα φουσκώνουν,
κι απόριχτους ξερόκαβους, της ζήσης του, στοιχειώνουν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-10-2020 @ 07:49
Υπέροχο!! και τόσο δύσκολο να γραφτεί, ένα ταπεινό εύγε! καλημέρα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μπόσινας Νίκος
03-10-2020 @ 09:06
Προκαλεί τον θαυμασμό!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-10-2020 @ 14:44
Χρειάζομαι και λεξικό
για να σε καταλάβω,
πλην όμως, ένα γκαρδιακό,
φρονώ, αξίζεις μπράβο.
::382.::
professorark
03-10-2020 @ 15:06
Ευχαρστίες για τους επαίνους. Αγαπητέ ΕΛΠΗΝΟΡΑ. Ευχαριστώ σε για το τετράστιχο. να έχετε καλό Σαββατόβραδο.
heardline
03-10-2020 @ 16:57
Κώστα μου...

Για να 'σαι πρώτος! ποιητής
τυγχάνεις της ευμένειας,
πένας, Ελπήνορος, γνωστής
που βρίθει της ευγένειας.


Μα κάνε ότι σου ζητεί,
τις λέξεις να εξηγήσεις,
ο πας εδώ χειροκροτεί
και πρέπει να βοηθήσεις.


Φιλόλογο έχω γυνή
και να μαθαίνω ρώτησα,
μ' αυτή ως να 'τανε γυμνή,
μου είπε: αχ αρρώστησα.


Σπάζοντας το κεφάλι της,
μου λέει πως δε τις βρίσκει,
αχ δύσκολες αγάπη μου,
τώρα σηκώνει ουίσκι.


Μία μπουκάλα ήπιαμε
μήπως κι αν χαλαρώναμε...
αλλά ως τώρα ίσαμε,
τίποτα, μόνο λιώναμε.


Λιωμένος τούτο σου ζητώ,
εκτός κι αν δε το θέλεις,
είναι για όλους φαγητό,
που πρέπει να αποστέλλεις.


Κρύο, ζεστό, ως το μπορείς
μιά μέρα αρκεί να φτάνει,
φίλος σου είμαι να χαρείς,
''και η κεραία σου πιάνει''

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::

Κώστα, μάθημα δωρεάν δεν πρέπει να κάνεις
Είσαι και Πανεπιστημιακός Καθηγητής, και το γνωρίζεις.

Βάλε κάτι ψηλά για τις υπηρεσίες σου.

Πάλι φροντιστήριο κάνεις εδώ, τι τζάμπα;;;;;
professorark
03-10-2020 @ 18:15
Γιάννη μου, εξαιρετικό. Να είσαι καλά, με έκανες και γέλασα. Λοιπόν χωρίς ψιά και τέτοια...
ΓΛΩΣΣΑΡΙ:
1. δίφανη = ο που έχει δύο μορφές
2. σιαρισμένα = ησυχασμένα, καρατημένα, γαλήνια, π.χ. σία τα κουπιά...
3. κοκκινόπετρα = ο βωξίτης
4. απόδιαβη = απόμερη
5. γόμος = γέμισμα, φορτίο
6. άσπρη σκόνη = η αλουμίνα, η βάση του αλουμινίου
7. θωριά = όψη
8. βραγιά=αυλακιά σπαρμένη
8. σποριά = σπόρος
9. ασήμι του νερού = τα ψάρια
10 κλαρικά = κλαδιά
11. γάμπιες = είδος πανιού για καράβι ή καίκι
12. σύθαμπο = δειλινό
13. οξώπετρα = βράχος που προεξέχει στη θάλασσα
14. μαρνέροι = ναυτικοί
15. λεβάντες = ανατολικός άνεμος
16. Τρινάκρια = η Σικελία (έχει τρία μεγάλα ακρωτήρια, έτσι ήταν η αρχαία ονομασία της)
17. πόδισμα = τόπος προσωρινού ελλιμενισμού λόγω τρικυμίας
18. ρότα = δρόμος πλοίου
19. τραχιά = άγρια, δύσκολη
20. πόρτο= λιμάνι (εδώ εννοείται η Κόρινθος)
21 λούσο= πολυτέλεια, πλούτος
22. σμιγαδέβω = αναμειγνύομαι
23. προστυχιά = πρόστυχη συμπεριφορά.
24. σπανός = χωρίς δέντρα
25. γρίπος=απόχη, κυκλικό δίχτυ, συνεκκδοχικά και φράχτης
26. ανάρμυρος = χωρίς αλάτι
27. χλωρονόμι = μέρος για βοσκή με χλωρό χορτάρι
28. ρέζιμα σταχωμένα = δεμένα βιβλία
29. καδέρνα με στρυφνά ψηφιά = βιβλία με παράξενα μαθηματικά σύμβολα
30. άρωμα γλυκό = το άρωμα τω παλιών βιβλίων λόγω της αλλοίωσης της λιγνίνης που περιέχει το χαρτί
31. αχνόξανθο χωράφι = λευκοκίτρινα λόγω παλαιότητας βιβλίο
32. φορές βαρύ, από πετσί σπαρμένο με χρυσάφι= η μυρωδιά από καινούργιο βιβλίο ντυμένο μα δέρμα και χρυσά γράμματα στο ντύσιμό του
33. πρωτοκλέφτης της φωτιάς = ο Προμηθέας που έδωσε τη φωτιά και την επιστήμη στους ανθρώπους
34. σοδια=εσοδεία
35. αλγόριθμος= επιστημονικές μεθοδοι υπολογισμού
36. πρόβουλος= προεστός
37. ακρόκορφο= η πιο ψηλή κορυφή
38. βίγλα = παρατηρητήριο
39. σμίζομαι = μυρίζω
40. στομωμένη = εδώ ανιαρή, γενικά η που έχει χάσει την κόψη της
41. τιμάρια = φέουδα, τμήμα γης παραχωρημένο σε λίζιο
42. σατραπεία = το αυτό, αλλά με αναφορά στην περσική τακτική
43. βερέμι=αρράστεια, νόστος
44. ρήχια = ρηχή
45. πραγαλή = ήσυχη (από το πράς και σιγαλός)
46. σύγιαλο=ακρογιάλι
47. αλυχτάω= φοβερίζω με κραυγές
48. μουχρή=σκοτεινή
49. ονειρεμός = έκσταση
50. αίστησες= αισθήσεις
51. αφροθάλασσα = τρικυμισμένη θάλασσα, με αφρόύς κυμάτων
52. αλισάχνη = ύγρός αέρας με αλάτι
53. μελέβω = ευδοκιμώ.
54. στανιά = με το στανιό
55. ανάσκιντα = αναίσχυντα
56. φουσκονεριά=παλλίροια
57. όργητα = οργή, θυμός
58. αμμόπυργους = παλάτια στην άμμο
59. τρυγώντας = παίρνωντας την ουσία, διαλύοντας
60. πάγνα = άγρια
61. ζόφος = μαυρίλα
62. φραχτός = ιδιόκτητα, φραγμένα, απογερευμένα σε χρήσ άλλων
63. μισοκάμωτα = ημιτελή
64. συντρίμια ημιτόνια= κομμάτια ημιτονίως της οκτάβας
65. γκαμα=οκτάβα
66. ρέμπελη = επαναστατική
67. ακρόγιαλο=ακρογιαλιά
68. σιάξουν = ταιριάσουν, φτάξουν
69. απίλογος=απάντηση
70. ορυχτόζωα= θαλασσινά, πεταλίδες στρείδια, αχιβάδες, που έχουν πέτρινο, ορυκτό κέλευφος
71. χούι=συνήθεια
72. άναργα = γρήγορα
73. πωρώνω = να σκεπάζουν πουρί, άλατα, υπολείματα
74. απόκαιρα = τα υστερνά
75. σέρτικα = σκληρά, άγρια
76. αργασμένα = δουλεμένα, επεξεργασμένα
77. άρμη = αλμύρα
78. αγάληνα= ασήχαστα
79. απόριχτος = παραπεταμένος, απαραφισμένος
80. στοιχειώνω = γεμίζω με στοιχιά με δαίμονες

Ελπίχω να βγαίνει τώρα.

Πολοούς χαιρετισμούς

Κωνσταντίνος
aridaios
03-10-2020 @ 18:54
Βερέμι του η θάλασσα, η ρήχια, η πραγαλή,
το σύγιαλο που γνώρισε, τη νιότη του τη ροδαλή. ::yes.::
kapnosa-v-ainigma
03-10-2020 @ 21:04
Υπέροχο!!! Θα γινω φανατική αναγνωστρια σου!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
-Ειρήνη-
04-10-2020 @ 09:11
Τη θάλασσα που δεν έζησε την κουβαλάει εντός του
περνάει η ζωή μα μένει αυτή ασίγαστος καημός του...
Πολύ όμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο