| |
| | Ακτινοβολείς |  | | | μια (υπερβολική) ερωτική εξομολόγηση | | |
Ακτινοβολείς, διαμάντι του καιρού
κομμάτι του έναστρου ουρανού
και λουλούδι στον πιο όμορφο κήπο των σκέψεών μου
βασιλιά των ονείρων
μικρέ προσωπικέ μου θεέ
άγγελε που μου έδωσες τη ψυχή σου
ακτινοβολεί το κορμί σου
ακτινοβολείς απόψε
γλυκό μου πλάσμα, αγγελικά πλασμένα χείλη
που φίλησα νοερά εκείνα τα χειμωνιάτικα βράδια
για να πείσω τον εαυτό μου ότι ήσουν δικός μου
ακτινοβολούν τα μάτια σου, που μοιάζουν με πολύτιμα πετράδια
που συλλέγω στην καρδιά μου, για να νιώθω τα πλούτη γύρω μου
ακτινοβολείς, αγάπη μου μεγάλη
αγάπη παντοτινή, με τόσο υπέροχη μορφή
που καθετί πάνω σου, κι η πιο μικρή ατέλεια
μοιάζει πιο όμορφη κι από οποιαδήποτε λάμψη αυγουστιάτικου φεγγαριού
κι είναι η φωνή σου
κι είναι η κάθε σου λέξη
σαν γλυκιά μελωδία που αντηχεί στ' αυτιά μου
ίδια μουσική από αηδόνι
κι τώρα, ναι, σε κρατώ στην αγκαλιά μου
κι ακτινοβολείς, μεγάλη μου αγάπη
κρυφό, δύσβατο, έρωτα μονοπάτι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
vero_
03-09-2006 @ 08:04 | Πολύ ωραίο εβιτα.Καλή βδομάδα σε όλους! | | Άθη Λ.
03-09-2006 @ 08:15 | ο έρωτας δεν μπορεί να είναι υπερβολικός.... ούτε το ποίημά σου Εβίτα μου... το ποίημα σου είναι απλά.. απόλυτα ερωτικό... την καλησπέρα μου, και τα μπράβο μου... ::rol.:: | | agrampeli
03-09-2006 @ 08:37 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
