| |
Σαν τραγούδι
Εκεί που κοιτάς και δεν βλέπεις
τις λέξεις σου γράφεις και σβήνεις
Μουτζούρες φτηνής νικοτίνης στο χέρι
- το χέρι - η τρύπα της τσέπης
Σκιές σ’ ακουμπούν κι ο αέρας
ζεστή, ακυβέρνητη μνήμη
Κομμάτια που μοιάζουν μ’ εκείνη – κι εκεί
είν’ εκείνοι που μοιάζουν με τέρας
Σαν τραγούδι είναι - σαν
οι φωνές να φυσάν
Μες στο σπίτι η βροχή κι η λιακάδα
Μα κανείς δεν μιλά
Μ’ ένα δάκρυ κυλά
Κι άλλο ποίημα μες στη σαπουνάδα
Καιρό μια πληγή τριγυρίζει
χορεύει, μικρή σταχτοπούτα
Στα ερείπια δώρο η σκούπα – εσύ
στο νησί κι όλη η γη να σφυρίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
